Schloss Romrod

Het Romröderkasteel verscheen voor het eerst in de geschiedenisboeken in de 12e eeuw. Het imposante jachthuis zelf is landelijk bekend, wat niet verwonderlijk is als je kijkt naar de muren en de prachtige groene omgeving!

de.wikipedia.org/wiki/Schloss_Romrod?wprov=sfla1

De eerste gedocumenteerde vermelding van Romrod dateert uit 1197, toen in een document van het Fulda-klooster onder abt Heinrich III. von Cronberg, verschijnt Ludwig von Rumerot als getuige van een goederenoverdracht. De ministersfamilie behoorde waarschijnlijk tot de volgelingen van de landgraven van Thüringen, maar komt ook voor in de omgeving van Fulda.
Heinrich von Romrod bouwde tegen het einde van de 13e eeuw kasteel Herzberg en schonk het als leengoed aan de landgraaf van Hessen. De familie verdeelde zich vervolgens in twee lijnen, waarvan er één vernoemd was naar het nieuwe kasteel in Herzfeld. De mannelijke lijn van de Romroder-lijn stierf rond het midden van de 14e eeuw uit, waarop de erfgename het kasteel verkocht aan de landgraven Heinrich II en Otto. Het kasteel werd bewoond door kasteelmannen en kwam uiteindelijk rond 1400 in rechtstreeks Hessisch bezit.
In de loop van de verdeling van de Hessen-erfenis na de dood van Filips de Grootmoedige, ging kasteel Romrod aanvankelijk over op landgraaf Lodewijk IV van Hessen-Marburg. Tussen 1578 en 1587 liet hij een groot deel van de kasteelgebouwen slopen vanwege hun verval. De nieuwe gebouwen uit die tijd gaven het kasteel in wezen zijn huidige uiterlijk. Na de dood van Ludwig in 1604 viel het kasteel in handen van de deelstaat Hessen-Darmstadt. Tot 1829 fungeerde het als zetel van het kantoor van een landgraaf. Het kasteel werd vervolgens, voornamelijk tussen 1878 en 1885, opnieuw opgebouwd en deed dienst als zomerresidentie voor de groothertogelijke familie. Voor dit doel kreeg het dichtstbijzijnde treinstation, Zell-Romrod, een eigen prinselijke kamer voor de ontvangst van de “hoogste heren”.
In het eigendomsgeschil tussen de Volksstaat Hessen en de laatste groothertog van Hessen en de Rijn, Ernst Ludwig, werd het kasteel bij de eerste overeenkomst in 1919 aan de voormalige groothertog toegekend. In het tweede contract uit 1930, dat werd gesloten vanwege de inflatie van 1923, viel het kasteel pas een jaar na zijn dood in 1938 voor het leven in handen van de voormalige groothertog en daarmee in handen van de Volksstaat Hessen. Na de Tweede Wereldoorlog werd het tot in de jaren zeventig gebruikt als onderkomen voor vluchtelingen. Vervolgens stond het jarenlang leeg en dreigde het in verval te raken totdat de Duitse Stichting voor Monumentenbescherming het in 1997 verwierf. Tegenwoordig herbergt het kasteel een hotel. Tussen 1996 en 2002 vonden uitgebreide archeologische opgravingen plaats in het kasteelgebied.
Bron: Wikipedia