Real Alcázar de Sevilla

Het oudste Koninklijk Paleis in gebruik in Europa. Het Nieuwe Alcázar van de Abbadis, de heersers van Sevilla en hun omgeving in de 10e eeuw, zou later worden toegevoegd aan het Umayyad-regeringspaleis uit de 10e eeuw. Dit paleis van al-Mubarak, de Gezegende, was al het centrum van officiële en het literaire leven van de stad, met dichters, zoals de soeverein al-Mutamid, die de basis legde voor andere menselijke activiteiten, en de legendes die vandaag de dag deel uitmaken van de geschiedenis van Sevilla. Later zouden de Almoraviden de regeringsruimte sluiten en deze uitbreiden tot de Guadalquivir. De Almohaden voltooiden in de 12e eeuw de werken uit de Arabische periode met andere gebouwen waarvan we nog steeds overblijfselen hebben die een uniek voorbeeld in de wereld vormen. Het Casa de la Contratación bijvoorbeeld.

De Castiliaanse verovering van het gebied in 1248-49 gaf het Real Alcázar de voorwaarde die tot op de dag van vandaag nog steeds bestaat: zetel van de Kroon en gebied van gemeentelijke macht van de stad. Paleizen zoals het gotische paleis, waarin Alfonso. Het Mudejar-paleis van Pedro I, in het midden van de 14e eeuw, brengt oude mediterrane opvattingen terug in een Arabische versie, toen al-Andalus al een entiteit was die werd gedomineerd door de Kroon van Castilië.

Aan dit architecturale raamwerk moeten de elementen worden toegevoegd die het Real Alcázar van Sevilla te allen tijde tot leven brengen: het nieuwe gebruik van de ruimtes, de tuinen, het water dat in elke hoek verschijnt, als een soort compensatie voor de Guadalquivir waaraan hij nam de ruimte weg. En de groepen en mensen die te allen tijde gebouwen en constructies tot leven brachten en die de lucht bevolkten die nog steeds van Puerta del León naar Puerta del Alcoba stroomt, over de Tagarete-stroom, vandaag verborgen in het landschap dat de geboorte zag van de huidige Real Alcázar elf eeuwen geleden. alcazarsevilla.org