Vista do Cabo de São Vicente

Weg naar het meest westelijke punt van het vasteland van Europa.

Rotsachtige landtong met een vuurtoren, beschouwd als het ZUIDWEST punt van het vasteland van Europa.

De kaap is sinds het Neolithicum een heilige plaats, zoals blijkt uit de menhirs (steenzettingen) in het gebied. In de Fenicische tijd zou het gewijd zijn aan de godheid Melkart.[1] De Grieken noemden de plaats Ophiussa (Land van de Slangen) en zijn inwoners Oestrimni (Inwoners van het Verre Westen), terwijl de Romeinen het Promontorium sacrum (Heilige Kaap) noemden, als een magische plek aan het einde van de wereld waar de goden leven en de zon zinkt in de zee.

De christenen noemden het kustpunt naar Sint-Vincentius van Zaragoza, een beschermheilige van de zeelieden. Volgens de legende werd het lichaam van de martelaar daar in een boot gedreven en in 304 teruggevonden.[2]