An der Schandtauber

De Schandtauber is een 13,8 km lange zijrivier van de Tauber. Het ontspringt ten zuiden van Gammesfeld op de Hohenlohervlakte en slingert zich als een straaltje een weg naar Bettenfeld in Beieren. Daar komt water uit een karstbron uit een ondergronds grottenstelsel en de Schandtauber levert het grootste deel van het water. De rivier stroomt nu door het ongerepte Schandtauberdal, langs verschillende molens, voordat ze bij de Schmelzmühle onder Rothenburg in de Tauber uitmondt.

Het Schandtauberdal, dat zich in zuidwestelijke richting uitstrekt van Rothenburg tot Bettenfeld, is een stukje ongerepte natuur. Hier kun je echt genieten van de rust en interessante dingen leren, van geologie tot historisch gebruik van waterkracht, op de educatieve route over waterbeheer.

De Schandtauber is een bijna 13 km lange linker en zuidwestelijke zijrivier van de Tauber. Het stroomt voornamelijk naar het noordoosten.De naam van de rivier, voor het eerst geregistreerd in 1317, was Oudhoogduits "Schantauber" met de betekenis van de korte Tauber.Terwijl de bovengrondse Schandtauber tot op dat moment slechts een klein klontje water is, komt bij Bettenfeld ondergronds water uit een krachtige karstbron in een grottenstelsel naar boven. Om deze reden zien sommigen hier alleen de oorsprong van de slechte magiërs. Voordat het water in het daglicht komt, stroomt het al enkele kilometers onder het aardoppervlak in holtes met een doorsnede van 3 m². Ze vormen de grootste bekende Muschelkalkhöhle in Zuid-Duitsland; het staat sinds 1984 onder natuurbescherming. Het is door het Beierse Staatsbureau voor Milieu aangewezen als Geotoop 571H001