Der Zwergenkönig

Deze uit hout gesneden figuur van de “Dwergenkoning” uit Scheibenberg staat in het uitloopgebied van de jeugdskischans. Het doet denken aan de legendarische dwergenmensen die ooit de berg bewoonden en naar verluidt de verborgen schatten bewaakten.

De stad Scheibenberg in het Boven-Ertsgebergte ontleent zijn naam aan de gelijknamige tabulaire basaltbergen aan de noordwestelijke kant. Er wordt gezegd dat het wordt bewoond door dwergen en rijke schatten bevat. Zo gebeurde het dat in 1605 M. Lorenz Schwabe, predikant in Scheibenberg, verschillende gasten uit Annaberg bij zich had en zijn vrouw enkele van hun vrienden over en rond de schijfberg leidde om hen de omgeving te laten zien. Ze vonden er een gat in, waar drie treden naar toe leidden, en daarin lag een glimmende klomp als gloeiend goud. Ze schrokken hiervan, haastten zich weer naar huis en haalden de pastoor en de gasten eruit, maar konden het gat niet meer vinden.
traumzeitpraxis.de/oronomassan-3.phtml

De stad Scheibenberg in het Boven-Ertsgebergte ontleent zijn naam aan het basaltgebergte met dezelfde naam aan de noordwestelijke kant. Er wordt gezegd dat het wordt bewoond door dwergen en rijke schatten bevat. Zo gebeurde het dat in 1605 M. Lorenz Schwabe, pastoor in Scheibenberg, verschillende gasten uit Annaberg bij zich had en zijn vrouw enkele van hun vrienden over en rond de Scheibenberg leidde om hen de omgeving te laten zien. Ze vonden er een gat in, waar drie treden naar toe leidden, en daarin lag een glanzende klomp als gloeiend goud. Ze schrokken hiervan, haastten zich weer naar binnen en brachten de priester en de gasten naar buiten, maar konden het gat niet meer vinden.
Er is echter ook een soort grot aan de ochtendzijde van de berg die het dwerggat wordt genoemd. Volgens de legende woonden daar veel dwergen, wiens koning Oronomassan heette (volgens anderen Zembokral). Ze waren niet meer dan twee schoenen lang en droegen zeer kleurrijke rokken en slipjes. Ze scheen er veel plezier in te scheppen mensen te plagen; Maar ze deden ook veel goede dingen en hielpen vooral vrome en arme mensen. Op een winter ging een arm meisje uit Schlettau naar het bos aan de voet van de Scheibenberg om hout te halen. Toen ontmoette ze een kleine man met een gouden kroon op zijn hoofd, dat was Oronomassan. Hij begroette het meisje en riep meelijwekkend: "O lieve meid, neem me mee in je mand! Ik ben zo moe, en het sneeuwt en het is zo koud, en ik ken geen hostel! Dus neem me mee naar je mand! Een huis!" Het meisje kende de dwergkoning helemaal niet, maar omdat hij hem te veel smeekte, stopte ze hem in haar mand en bedekte hem met haar schort zodat het niet op zijn hoofd zou sneeuwen. Toen nam ze de mand op haar rug en begon aan de terugweg. Maar de kleine man in de mand was erg zwaar en ze moest al haar kracht gebruiken om de last niet te verpletteren. Toen ze thuiskwam, zette ze hijgend de draagmand neer en wilde het mannetje erin zien, en bedekte haar schort. Maar wie beschrijft hun vreugdevolle verbazing? Het mannetje was weg en in plaats van hem lag een grote klomp massief zilver in de draagmand.
(traumzeitpraxis.de/oronomassan-3.phtml)