Stadshal

De polyvalente, open stadshal is een architecturaal hoogstandje van de hand van Robbrecht & Daem / Marie-José Van Hee architecten.
Opvallend zijn vooral de dakstructuur en het gebruik van glas, hout en beton. Er is plaats voor concerten, dansvoorstellingen en markten.

Onder de stadshal gaat een ‘grand café' schuil: dit halfondergronds Belfort Stadscafé en Stadsrestaurant, is nu al een bruisende horecaplek waar plaats is voor 300 mensen. Je kunt er terecht voor een drankje, een dagschotel of à la carte menu.

Het stadsparkje op het lager gelegen niveau, The Green, is afgebakend met een stenen muur. Hier kun je uitrusten, lezen of rondkuieren. Trappen en hellingen verbinden het parkje met de hoger liggende straatniveaus. Diagonale wandelpaden verbinden de Donkersteeg met de Mageleinstraat en Cataloniëstraat, en nodigen uit om te winkelen en te wandelen.

Bron der Geknielden
Deze naakte jongelingen kijken naar zichzelf in het water van de fontein. Ook de Griekse mythologische figuur Narcissus deed dit, uit liefde voor zichzelf. Toen het kunstwerk hier geplaatst werd in 1937, vond de burgerij dit onzedelijk. Vandaag is niemand nog gechoqueerd door die naakte jongens. Kunstenaar George Minne liet zich inspireren door de beeldjes aan gotische gebouwen.

Bron: Visitgent

Het nieuwe bouwwerk tussen het Belfort en de Sint-Niklaaskerk is de Stadshal. Reeds van bij de bouwwerken heeft het voor heel wat controverse gezorgd. Het is een open hal met café, fietsenstalling en openbare nutsvoorzieningen. Het plein, voorheen een drukbezette parking, is nu een groen park geworden en is samen met de stadshal gebruikt als evenementenruimte. Voor de Gentenaars is het wennen aan dit hedendaagse bouwwerk met tropisch hardhout. De open ruimte verdwijnt immers en de nieuwe constructie ontneemt deels het zicht op het Belfort.

Het is een grote vreemde schuurachtige structuur die op het eerste gezicht geen doel lijkt te dienen. Veel Gentenaren hadden er een hekel aan toen ze voor het eerst werden gebouwd, waaronder ikzelf. Daarom kreeg het de bijnaam "de schaapstal" maar ik moet toegeven dat het op mij is gegroeid. Het dak heeft vele evenementen en organisaties beschut tegen barre weersomstandigheden of heeft gezorgd voor schaduw op warme zomerdagen. In augustus vind je hier een piano om je talent te laten zien en tijdens de winterfestiviteiten kun je hier schaatsen terwijl anderen ernaast genieten van wat gluhwein.