Ess Elleschieser Gänsje

ZIJN ELLESCHIESER GÄNSJEHet was tussen de hanen
tussen de nerfnaden.
Onn dee Gänns vomm Follgrond all se somme,
kwam naar de Pörtscher Mell,
emm sich bei Gännswie, Klee se atze,
emoal se rechdisch uus se schwatze.Vonn Hämme koamere goar ville,
de harde schutter met de rekeningen,
bij Ellerschuuse bij Port,
begrijp me, ze kwam met haar eigen woord:De slechte Zeid, onn bass wird,
onn daß werr sich so wing nur sirrd,
vomm Billebreede op vomm Freie,
voo Gigge Grätt op Gacke Heie.Onn dann gengs uff dee ahle Gonnse:
“De aster die alleen maar kracht geeft,
degene die hen niet tegenhield,
onn henge remm wird freem gebaalzt."Ik praat, ik ben niet stil,
ik kwispel met mijn staart,
de Gickel vonn de Pörtscher Mell
däär darschd: Ess senn stop Gännz.Het is een lelijke gans die op een doorn zit,
kauwt een half uur zonder maïs
onn woar der meckerisch onn griezern,
morgen zal de hele samenleving rouwen:
"Oh gleit merrsch nur!" Onn zo onn zo,
merr wurr sie Laawe nett meh froh.Dee pörtscher Gaans, satz deck onn breit
een groene Dubber al rond Jurk:
"Het gaat maar langzaam maar zeker,
haar dierbare lied, dat ik ken,
dat er deze week nog drie keer zijn,
dan is er nog iets,
dan draait de dorsmachine in het dorp,
wees weer geduldig Koarlin! ”Ess Elleschieser guckt oa.
"Chrisdine, ben je nog steeds slaperig?
Oh ja, dat zou Gods geschenk zijn,
maar ik, ik wil niet meer toestaan.”