Sant Corneli de Collbató

De Santo Corneli-kerk is gedocumenteerd sinds de 11e eeuw. Het lijkt erop dat het in de zestiende eeuw of de eerste helft van de zeventiende is gerenoveerd, hoewel dit gedeeltelijk moet zijn geweest, aangezien tussen het einde van de achttiende eeuw en het begin van de negentiende het gebouw volledig werd gerenoveerd en er een nieuwe fabriek van werd gemaakt . Op dat moment moet het reliëf zijn opgedeeld, dat tijdens een restauratie in 1985 onder het roosvenster op de gevel verscheen

Het is een gebouw gebouwd met onregelmatige stenen en baksteen. Het deksel is van goede steen. De gevel wordt afgesloten met een golvende vorm, met een cirkelvormige opening in het midden. Een beeld van Sint Cornelius staat op een sokkel in een open nis boven de toegangsdeur van de kerk. De heilige, patroonheilige van de parochie, wordt voorgesteld als een bisschop, zittend, gekleed in een lang habijt, met een baard en met open handen, mogelijk om de palm van het martelaarschap vast te houden. Het is uit de 18e eeuw, of misschien de 17e. Het is eigentijds voor de barokke constructie.Een reliëf lijkt de vroomheidsscène te vertegenwoordigen met de Maagd die Christus vasthoudt. Het kan een van de winstgevende elementen zijn in de bouw van de kerk. Dit maakt hem verdacht van de locatie.Een sleutelgewelf van een portaalboog is te zien, waarschijnlijk uit de 17e eeuw en mogelijk gelegen bij de ingang van de kerk. Het heeft een gebeeldhouwde nis met een schelp waarin zich een reliëf van San Cornelo met de pauselijke tiara bevindt. Zijn naam is hierboven in Romeinse letters geschreven. Op de borstweringen bevinden zich enkele stompjes van engeltjes en onder de sokkel die door de heilige wordt vastgehouden, bevindt zich nog een grotere stomp, zoals een permòdol, die er ook als een engel uitziet. De techniek vertoont een uitgesproken populair karakter.Er is ook een polychroom barok snijwerk uit de 17e-18e eeuw in de zijkapel van Roser van de Maagd Maria van Roser.