Route along the Canale dei Navicelli

Het Navicelli-kanaal werd gebouwd door de Medici in de tweede helft van de 16e eeuw om Pisa te verbinden met Livorno en dus met het netwerk van kanalen die naar de Medici-haven leiden, waar de vloot was overgebracht, aangezien het oude Porto Pisano definitief in de doofpot gestopt . De binnenkomst in de stad Livorno vond plaats in de wijk New Venice via de zogenaamde Dogana d'Acqua, een douanebarrière die het in- en uitgaan van boten regelde (alleen de karakteristieke "navicelli", platbodems van mt. 5 x 2) en verhinderde de smokkel van goederen.
In de buurt van de Porta a Mare in Pisa, aan de noordkant van het kanaal, wisselde het zijn wateren uit met de rivier de Arno dankzij een systeem van sluizen, waardoor de waterwegverbinding tussen de twee steden werd voltooid.
Aanvankelijk was het kanaal langer dan het huidige, maar het was smaller en met een verminderde diepgang, echter voldoende om de functie van het belangrijkste middel van goederenvervoer te vervullen, in ieder geval tot de introductie van de spoorlijn in het begin van de negentiende eeuw. In de eerste helft van de twintigste eeuw werd de route van het kanaal gerationaliseerd door de lengte te verkleinen tot 18 km, maar de breedte te vergroten tot 35 meter en de diepte tot 3 meter.
De bombardementen van de Tweede Wereldoorlog concentreerden zich op de twee uiteinden van het kanaal: alle boten en alle omliggende stedelijke, economische en menselijke nederzettingen werden vernietigd, alle activiteiten verdwenen toen en het kanaal was praktisch dood.
De wedergeboorte vond plaats in de jaren tachtig, toen ondernemersactiviteiten opnieuw werden geboren, vooral gespecialiseerd in de bouw, reparatie en opslag van reddingsboten.
Vandaag wordt een fietspad aangelegd dat van via di Viaccia (in de buurt van Porta a Mare di Pisa, waar het de "Ciclovia del Trammino kruist") langs het kanaal naar de enige brug loopt, na een recht en vlak pad van 8 km over een onverharde weg die ook met toerfietsen kan worden afgelegd.
Dit traject zou onderdeel kunnen zijn van een project gericht op de ontwikkeling van fietstoerisme. Het pad is omzoomd met bomen, maar deze zijn vaak nog te klein om schaduw te bieden. Er zijn een paar rustplaatsen met banken en tafels, maar niet in perfecte staat. Ook moeten informatiepanelen worden ingevuld en onderhouden.