Der Wassermann im Weissensee

Als je van mysterieuze verhalen houdt, kun je ze ter plaatse lezen.

Mystieke verhalen over de Weißensee!

Van alle watermannen die ooit kattenkwaad uithaalden in de meren rond Füssen, was die van Weißensee de ergste. Er was zelfs een eigen gebed om de vissers en naburige boeren te helpen toen de gevreesde plotseling weer verscheen na jaren van rust. Als je hem overdag ontmoette, was hij niet gevaarlijk, ja, hij was zelfs bang voor mensen. Soms zag je hem dan langzaam door het riet waden, helemaal bedekt met snoekvel, maar zijn voeten stonden altijd in het water; voor hem was contact met het water essentieel voor zijn leven, net als de lucht die mensen inademen. Zijn baard reikte tot aan zijn knieën. Als hij er soms met zijn klauwen in vast kwam te zitten, wierp hij zichzelf in het water en schopte zo hard dat het leek alsof hij op het punt stond zijn eigen hoofd eraf te scheuren.Met zijn bakkebaarden en een naald die hij van een harde stoot had gemaakt, naaide en plakte hij af en toe zijn gescheurde visgewaad aan de kust, zittend in de zon, onverstaanbare zinnen tegen zichzelf mompelend. Een boer die in de buurt was aan het hooien, zei eens dat hij helse vloeken begreep, dus sloeg hij een kruis en rende weg. Een tijdje daarvoor was er in deze regio een hevige storm gevallen, die twee boerderijen had verwoest. Later werd overeengekomen dat de vloek van Waterman de schuldige was.Aan het einde van de 18e eeuw, rond Pasen, gooiden de bewoners met deze offers allerlei heilige voorwerpen in de Weißensee om zichzelf tegen stormen te beschermen. Bovendien geloofde men dat Waterman mensen zou beroven. Net wanneer een visser denkt dat hij een zogenaamd gigantische snoek in het meer heeft gezien en zijn hengel naar hem uitwerpt, weergalmt duivels gelach over het meer. Dan heeft de waterman de visser aan de haak en trekt hem en zijn boot de diepte in. Er wordt gezegd dat hij zelfs kinderen van de kust naar de bodem van het meer heeft meegenomen.