Burgruine Heilsberg

Kasteelruïne HeilsbergIn het laatste derde deel van de 12e eeuw verschijnen de Heilsbergers Ulrich en Wernhardus voor het eerst in documenten. Sinds Ulrichs opvolger Ekbert waren ze ook leengoederen van de Beierse hertog als beheerders van Eggmühl. Dit plaatst je midden in de strijd om de macht tussen de hertogen van Wittelsbach en de bisschoppen van Regensburg. In een contract moest hertog Ludwig de Kelheimer een kasteel opgeven dat al in aanbouw was nabij Heilsberg, dat de Heilsbergers uiteraard als leengoed zouden ontvangen. In de loop van de 13e eeuw probeerden Ekbert en zijn zoon Ulrich herhaaldelijk hun baljuwschapsrechten te gebruiken om de bezittingen van de bisschop te vervreemden. De bisschop beschuldigt hen ervan hun onderdanen te hebben gedwongen onrechtvaardige dwangarbeid te verrichten om hun kasteel illegaal uit te breiden. Bovendien voerden de Heilsbergers bloedige vetes met de Paulsdorfers en met Konrad von Hohenfels. In het eerste derde deel van de 14e eeuw stierf de mannelijke lijn van Heilsberger uit, gevolgd door een reeks eigenaren, waaronder de machtige ridderfamilie Notthafft uit Opper-Palts. Pas rond 1500 kon de familie Wittelsbach eindelijk de Heilsberg-heerschappij annexeren; in 1505 werd het toegevoegd aan de Palts-Neuburg-lijn. Het kasteel werd waarschijnlijk al in de 16e eeuw verlaten; het staat al als ruïne op de Apische kaart van 1568. Een lokale steunorganisatie heeft onlangs gewerkt om de ruïnes te redden.
Het meest opvallende overblijfsel van het kasteel is de donjon, die dateert van rond 1200 en een zijlengte heeft van 7,5 meter met 2,5 meter dikke muren. Dit wordt ondersteund door het metselwerk, dat bestaat uit gladde blokken en bultblokken met randen van 5 tot 10 centimeter breed; Het vliesgevelfragment met de boog zit zo diep in de grond dat het nauwelijks te dateren is. Onder de overgebleven latere uitbreidingen van het kasteel bevindt zich ook een nieuwe poort uit 1498. In 1474 werden een nieuwe brug en een nieuwe poort gebouwd. In 1498 werd het kasteel na een brand gerepareerd, waarbij werkzaamheden aan het prieel, de nieuwe kamer en de stallen werden vastgelegd. Onlangs werd de donjon uitgebreid beveiligd en gerenoveerd en werd het begraven interieur van de toren opnieuw blootgelegd. De extreem diepe, bijna rondom lopende halssloot scheidt het kasteelterrein aan twee kanten van het Heilsbergplateau.Bron: Fragmenten uit burgenseite.de / www./burgen/detail/burgruine-heilsberg/178

Op de een of andere manier een mystiek ogende plek