Krefelder Sprudel

Gebouwd door een Berlijns bedrijf in 1891, had de boortoren oorspronkelijk tot doel kolenvelden te detecteren. Op 300 m diepte werd een bron geboord die onder hoge druk zout water opspoot. Na de analyse bleek het water genezende krachten te hebben, de samenstelling kwam ongeveer overeen met die van de beroemde Wiesbaden Kochbrunnen. Als gevolg hiervan werd een "Krefelder Sprudel GmbH" opgericht, die de boortoren voor 15.000 mark van het bouwbedrijf kocht. Sindsdien is deze houten boorsteiger het meest opvallende onderdeel van de installatie. Het rijst op in het midden van de hoofdvleugel boven het boorgat. De constructie bestaat uit vier krachtige rondhouten die stevig in de grond zijn verankerd en geschoord met balken. De boorsteiger in de vorm van een afgeknotte piramide, bedekt met dakpannen van klei, heeft een kleine leistenen hut met een zadeldak. De behuizing en de oude boorlier zijn er nog steeds, evenals de stenen put onder de boortoren.De Krefelder Sprudel GmbH bouwde een groot verkoopnetwerk op voor de distributie van het gebottelde bruiswater. Je kon het ook direct ter plaatse drinken op de terrassen en in de kamers van het excursierestaurant dat aan de faciliteit grenst, van waaruit je in de bottelarij kon kijken. De bedrijfs- en woongebouwen van het complex zijn ontworpen in blokhutconstructie met baksteenmetselwerk, dat gedeeltelijk is uitgevoerd in vakwerk.Begin jaren 60 droogde de bron op en bleef de draaikolktoren behouden als technisch monument van grote architectonische en historische en stedenbouwkundige betekenis.(Bron: Architekturführer Krefeld 1996; pagina's 336 en 337; in eigen beheer uitgegeven door de stad Krefeld, planbureau; ISBN 3-9804181-4-6)Tegenwoordig is het Griekse restaurant "Zeus" gevestigd in het toeristenrestaurant, dat meerdere keren is uitgebreid.krefelder-sprudel.eatbu.com/?lang=de

Bij proefboringen in 1891 werd in plaats van steenkool een mineraalwaterbron gebruikt. Ondernemers richtten 4 jaar later 'Crefelder Sprudel GmbH' op. Krefeld zou een kuuroord worden en de Huelser Bruch zou worden uitgebreid tot een groot kuurpark. De productiviteit van de bron nam in de loop van de decennia af totdat deze in 1958 volledig opdroogde. Tegenwoordig wordt het gebouw gebruikt voor gastronomie.