Johanniskirche in Frankfurt-Bornheim

De protestantse kerk in Frankfurt-Bornheim is een laatbarokke hallenkerk die in 1778/1779 werd gebouwd door stadsarchitect Johann Andreas Liebhardt.
De kerktoren is een herkenningspunt van Bornheim. Het heeft een kenmerkende getrapte spits, die wordt bedekt door een Welschen kap, die ongeveer 2/5 van de totale hoogte van de toren beslaat. Vanwege de uienkoepel wordt de Johanniskirche in de volksmond ook wel Zwiwwelkersch genoemd. De toren verheft zich in het westen tot een hoogte van bijna 50 meter boven een vierkante plattegrond van 7,50 bij 7,50 meter.
Na de Katharinenkirche in het stadscentrum is de Johanniskirche het grootste en belangrijkste barokke heilige gebouw in Frankfurt en tegelijkertijd de grootste kerk in de voormalige dorpen van Frankfurt. Het wordt beschouwd als het belangrijkste religieuze gebouw van de 18e eeuw in Frankfurt am Main. De Johanniskirche is een hallenkerk. Het komt dus overeen met het laatgotische ruimteconcept van het vorige gebouw. Het interieur van het schip, inclusief het veelhoekige koor, is 22,50 meter lang en 15 meter breed. Het kerkplein ligt voor het koor in het oosten. Het mansardedak is ongewoon elegant voor de architectuur van een dorp. De hoogte van de daknok is 20 meter. Het schip en de toren hadden vanaf het begin elk hun eigen bliksemafleider. De eerste steen uit 1778 bevindt zich aan de buitenzijde van de noordoostelijke hoek tegenover de pastorie.
(Bron: Wikipedia)

Omstreeks 750 werd op de plaats van de huidige Sint-Janskerk een kapel gebouwd, gewijd aan de martelaren Abdon en Sennen, die in de volgende eeuwen meermaals werd hersteld en uitgebreid (o.a. gedocumenteerd in 1492, 1520, 1654, 1712). In 1753 werd de oude en vervallen voorganger van de Johanniskirche vervangen door een nieuwe kerk in barokstijl. De nieuwe kerk brandde in 1776 tot het metselwerk af door een blikseminslag. Het werd herbouwd in 1778 en heropend in 1779.In 1873 werd de barokke kerk van Bornheim voor het eerst gerenoveerd. Gelijktijdig met de installatie van het romantische Walcker-orgel, dat in 1874 officieel in gebruik werd genomen, werd de noordelijke trap naar de galerij geïnstalleerd. Na nog een complete renovatie in 1896 kreeg de Johanniskirche zijn huidige naam. In 1944 werd de kerk zwaar beschadigd door bommen. In 1948 werd het heropend.
Bron: johanniskantorei-bornheim.de/kantorei/johanniskirche