Parc Montsouris

Parc Montsouris is een openbare tuin in de gelijknamige wijk, in het zuiden van Parijs, in het 14e arrondissement. Zuidelijke tegenhanger van het park Buttes-Chaumont, dit park in Engelse stijl, aangelegd aan het einde van de 19e eeuw, beslaat 15 hectare. Het park herbergt een groot aantal vogelsoorten. Er zijn daar veel bomen geplant.

Voordat het een park was, werd de vlakte van Montsouris bezet door de steengroeven van Montrouge. Een deel hiervan werd gebruikt om de beenderen te ontvangen van de vele begraafplaatsen die werden hervormd door de grote Parijse werken. Een necropolis, de "catacomben" brengen daarom bijna 6 miljoen zielen samen. Dit verleden had zijn sporen nagelaten en de ontwerpers hadden te kampen met een labyrintische kelder en de aanwezigheid van twee spoorlijnen. De oorlog van 1870 met Pruisen bemoeilijkte de situatie. Toch werd het park in 1878 voltooid.
Gemaakt op instigatie van Napoleon III, werd het project toevertrouwd aan Baron Haussmann. De keizer wilde toen een groene ruimte voorzien voor elk van de windstreken van Parijs, wat hij deed, maar na de val van het Tweede Keizerrijk.

Dit omvangrijke project werd toevertrouwd aan ingenieur Alphand, die het leven schonk aan een Engelse tuin van 15 hectare en 1,5 km in omtrek. Het park heeft nog steeds de sporen van zijn verleden door zijn steile hellingen.
Bij het creëren van Parc Montsouris wilde Napoleon III zich laten inspireren door Londense parken. Groen speelde daar een belangrijke rol; ze werden beschouwd als ontmoetingsplaatsen waar alle sociale klassen zich vermengden, een zeer moderne visie die vandaag meer dan ooit overheerst.
Het Tweede Keizerrijk zag dus een golf van aanleg van grote parken, waaronder het Montsouris-park, maar ook het Buttes-Chaumont-park en de Jardin des Serres d'Auteuil, de meest succesvolle voorbeelden.
Deze golf maakte deel uit van het ambitieuze programma van grote verfraaiings- en saneringswerken door baron Haussmann, prefect van de Seine. Het zal het aanzien van de hoofdstad ingrijpend veranderen. Onder de verantwoordelijkheid van ingenieur Jean-Charles Alphand werd in 1854 voor het eerst een afdeling Promenades and Plantations opgericht, de stamvader van het huidige Department of Green Spaces and the Environment. Deze 37-jarige polytechnicus is ook verantwoordelijk voor de ontwikkeling van het Bois de Boulogne en Vincennes. Deze werken waren bedoeld om het keizerlijke prestige te vergroten, maar ook om de onhygiënische wijken van Parijs, die de belangrijkste revolutionaire centra van de hoofdstad waren, te vernietigen.
De naam van Montsouris zou afkomstig zijn van "Moque Souris". Het roept oude tijden op, toen de molens van Bièvre in verval waren en waar de plaatsen niet langer door knaagdieren werden bewoond.