Schloß Marzoll

Marzoll Castle was oorspronkelijk slechts twee verdiepingen. Van 1527 tot 1536 werd het herbouwd en uitgebreid door de Reichenhall patriciërsfamilie Fröschl en omgevormd tot een renaissancepaleis. Door zoutketels in Reichenhall te bezitten, hadden de Fröschl hun enorme fortuin verworven. De familiestoel is ontworpen in de destijds nieuwe Renaissance stijl en afkomstig uit Italië. De faciliteit in de vorm van een kubusvormige structuur met vier ronde hoektorens was de eerste in zijn soort in Beieren. In de loop van de 16e eeuw werden de poort en de vliesgevel toegevoegd. Onder de paleisheren van 1605-1798, de baronnen Lasser von Lasseregg uit Salzburg, werden in 1708 extra bijgebouwen gebouwd en rond 1750 werden de kamers op de tweede verdieping versierd met stucwerk. Het stucwerk is afkomstig van Benedikt Zöpf, die in die tijd ook de Sint-Valentijnskerk naast het kasteel in rococostijl versierde. (Zöpf heeft verschillende heilige interieurs in Salzburg gestuukt, waaronder de collegiale kerk van St. Peter). Vanaf 1798 volgden de baronnen van Laßberg zu Marzoll als eigenaren door vererving. In 1833 werd Marzoll uiteindelijk geveild vanwege een hoge schuld en kwam naar de Baron von Aretin. Deze gaf uiteindelijk het pand aan de Kaufweg door aan Erasmus Freiherrn von Malsen. Erasmus was president van de koninklijke Beiers parlement in München en zijn vrouw Therese geboren Freiin von Ruffin, hofdame van de koningin. Hij liet de buitenkant van het kasteel herontwerpen vanaf 1837. De renaissancekoepels (Welsche kappen) van de vier hoektorens werden verwijderd en vervangen door kantelen in neogotische stijl. Op de buitenmuren van het hoofdgebouw werd een gekanteelde krans gebouwd. (Vergelijk kasteel Hohenschwangau en kasteel Possenhofen) Van 1951 tot 1991 woonden de Baronnen von Ritter zu Groenesteyn, afstammelingen van de Marzoll-lijn van Barons von Malsen, in het kasteel voordat het in het bezit kwam van de stad Bad Reichenhall. Sindsdien is de buitenkant gerenoveerd en de binnenkant beveiligd. De binnenplaats van het kasteel is overdag geopend, het interieur is alleen toegankelijk als onderdeel van een rondleiding.In 2007 werd het kasteel verkocht aan twee investeerders, Nico Forster en Alfons Aigner, die van plan waren een art-decohotel en een privé-appartement in het kasteel op te zetten. Nico Forster nam uiteindelijk alle aandelen over. Na de dood van Forster in februari 2010, viel het kasteel op zijn toenmalige minderjarige erfgenamen en werden de geplande werkzaamheden niet voortgezet (vanaf 2019)

Rustige plek nodigt uit tot een pauze met een prachtig uitzicht op de Alpen