De slapende leeuwin

De Leipziger Südfriedhof is met 78 hectare het grootste begraafplaatsencomplex van Leipzig en wordt terecht beschouwd als een van de grootste en mooiste parkbegraafplaatsen van Duitsland. In 2016 bestond de Südfriedhof 130 jaar en werd de verjaardag gevierd met culturele evenementen en een verscheidenheid aan rondleidingen en lezingen.Het complex is ontworpen door de stedenbouwkundige en belangrijke architect Hugo Licht (1841-1923, bekend als de bouwer van de Nieuwe stadhuis 1900-1905 en het Conservatorium van Muziek 1885-1887) en tuinieren directeur Otto Wittenberg (1834-1918) ontwierp de route in de vorm van een linden blad.
Daarbij verwezen de ontwerpers naar de oorspronkelijke Slavische naam van Leipzig, "De plaats waar de lindebomen staan", en creëerden een totaalkunstwerk in lijn met het doel van de Art Nouveau.
Het centrum van de zuidelijke begraafplaats is het crematorium dat tussen 1907 en 1909 door Otto Wilhelm Scharenberg is gebouwd. Samen met twee kleinere kapellen en de grote grote zaal vormt dit gebouw een complex dat van ver zichtbaar is door de 63 m hoge klokkentoren. De oostelijke kapel werd in de vorm van een kruis gehouden en werd, net als de hoofdkapel, voornamelijk gebruikt voor kerkelijke begrafenissen. De westelijke kapel was ontworpen als conferentiezaal en diende voor seculiere vieringen.
In zijn structurele conceptie was het geheel van het complex gemodelleerd naar het benedictijnenklooster Maria Laach.
De plattegronden van alle uitvaartzalen lijken op een Grieks kruis.
De omliggende gangen en arcades verbinden de verschillende delen van het neoromaanse gebouw met elkaar.
De kapel is verdeeld in drie rouwzalen, de rouwzaal oost, rouwzaal west en grote rouwzaal evenals afscheidskamers, urnenverloskamer, het columbarium, dat sinds 2011 herbruikbaar is en het crematorium.Bron: leipzig.de

zeer verborgen graf