Muurgedicht door JABRA IBRAHIM JABRA

Gedicht van JABRA IBRAHIM JABRA (28 augustus 1919 - 12 december 1994) (Arabisch: جبرا ابراهيم جبرا‎),
was een Palestijns/Iraakse auteur, kunstenaar en intellectueel geboren in Adana in het door Frankrijk bezette Cilicië in een Syrisch-orthodox-christelijke familie. Zijn familie overleefde de Seyfo-genocide en vluchtte begin jaren twintig naar het Britse mandaatgebied Palestina. Jabra werd opgeleid op overheidsscholen volgens het Brits-verplichte onderwijssysteem in Bethlehem en Jeruzalem, zoals het Government Arab College, en won een studiebeurs van de British Council om aan de Universiteit van Cambridge te studeren. Na de gebeurtenissen van 1948 vluchtte Jabra uit Jeruzalem en vestigde zich in Bagdad, waar hij werk vond om les te geven aan de Universiteit van Bagdad. In 1952 kreeg hij een Rockefeller Foundation Humanities fellowship om Engelse literatuur te studeren aan de Harvard University. In de loop van zijn literaire carrière schreef Jabra romans, korte verhalen, poëzie, kritiek en een scenario. Hij was een productief vertaler van moderne Engelse en Franse literatuur in het Arabisch. Jabra was ook een enthousiaste schilder en hij was de pionier van de Hurufiyya-beweging, die traditionele islamitische kunst probeerde te integreren in de hedendaagse kunst door het decoratieve gebruik van Arabisch schrift (van Wikipedia).Origineel in het Arabisch.
=========================
Nederlands van muurgedichten.nl
ALS EEN ZWEMBADWINTER. . .
Als een poolwinter zijn onze dagen:
Uren van kanaal zijn vluchtig als licht,
Ongeluk houdt, als de nacht, niet op.
Verlichting glort op tijden die o zo snel verdwenen zijn,
Somber duister heerst in elk seizoen.Op dagen van gewicht als lood zo zwaar
Ontvlamt soms als een bliksemschicht een liefde
Van ongrijpbare logica,
Barst soms een dichtwerk los, als vlammen
In stro waarin de bliksem ingeslagen is:
In deze as, hooghartig, wijdverspreid,
Hoe en waar deze brandende woorden?Vertaling: W. Stoetzer
=======================
Engels Google vertalen:ALS EEN POLAIRE WINTER. . .
Als een poolwinter zijn onze dagen:
Uren van vreugde zijn vluchtig als licht,
Ongeluk, net als de nacht, houdt niet op.
Verlichting schijnt op tijden die zo snel voorbij zijn,
Sombere duisternis heerst in elk seizoen.
Op dagen van gewicht zo zwaar als lood
Soms als een bliksemschicht ontbrandt een liefde
Van ongrijpbare logica,
Soms barst een gedicht los, als vlammen In stro getroffen door de bliksem:
In deze as, hooghartig, wijdverbreid,
Hoe hebben deze brandende woorden daar overleefd?