Meister Ponzelar (Seidenweberdenkmal)

Meester Ponzelar herinnert aan de geschiedenis van het zijdeweven in Krefeld. De meester draagt het voltooide werk op zijn schouder. Een reliëf op de basis toont een zijdewever met zijn klosjongen.

Zijdewever monument "Master Ponzelar" op de zuidmuur/hoek van de oostmuur.

Het zijdeweversmonument, in de volksmond bekend als “Meester Ponzelar”, staat vandaag aan het einde van de zuidelijke muur, op de hoek van de oostelijke muur. Het beeld werd in 1911 geschonken door de Krefeld Beautification Association en opgericht op de kruising van de Lindenstrasse en de Hochstrasse, maar het origineel werd tijdens de Tweede Wereldoorlog omgesmolten. Gelukkig was de originele mal bewaard gebleven zodat Meester Ponzelar opnieuw kon worden gegoten. Het beeld staat sinds 1947 op de huidige locatie.Krefeld ontwikkelde zich in de 18e en 19e eeuw tot een productiecentrum voor zijden stoffen en kreeg daarom de bijnaam fluweel- en zijdestad. Het bronzen zijdeweverijmonument moet dit herdenken en het werk van de huiswevers onvergetelijk maken.In Krefeld weefden veel wevers hun stoffen in huisweverijen, waar de weefgetouwen bij het heldere raam stonden. Op de voet van het monument bevindt zich een reliëf dat een van de typische Krefeld-weverskamers voorstelt.Het beeld toont de populaire zijdewever in een geklede jas op de dag dat zijn goederen werden afgeleverd. De beeldhouwer Johann Stiegemann koos als model het typische beeld van de Weberbaas in de Laakesse-rok met hooggesloten vest, de smalle omslagkraag met zijden sjaal en de "Jraduutkapp", een zwarte pet met een wijde hals, die tot honderd jaar geleden in de straten van Krefeld bekend was, uitstekende vlakke schaduw. Met de kettingboom, de achterste zware rol van het weefgetouw op zijn schouder en het klossenzakje (klosje draad) in zijn linkerhand gaat hij in het weekend naar kantoor. Zijn uiterlijk getuigt kennelijk van meer fysieke en mentale behendigheid dan van robuuste kracht. Zijn activiteit vereiste een snel begrip en ritmische bewegingen van handen en voeten. Het werk gaf hem nog steeds tijd om na te denken en na te denken. Sinds de introductie van het mechanische weefgetouw in fabrieken is de handwever uit het stadsleven verdwenen, maar zijn herinnering wordt bewaard door zijn levensechte standbeeld.(Tekst aangepast en ingekort.)Bron en link:
ostwall.de/meister-ponzelar