Wall Poem by HORATIUS

Gedicht van Horatius, Venusia 65 - Rome 8 BCE
Origineel in het Latijn
ODE XIV
O schip, ze zullen je terugbrengen in de zee
golven Oh hoe gaat het met jou? resoluut bezet
haven. zie je dat niet
kale kant roeienen een slechte man snel gewond in het zuidwesten
en antennes groeien zonder snoeren
kiel duurt nauwelijks
ze kunnen heerszuchtig zijnde zee? je hebt geen handdoeken
niet de goden, op wie de stemmen van het kwaad opnieuw drukten.
hoewel Georgische dennen
de nobele dochter van het bosje schept op dat zowel geslacht als naam nutteloos zijn
geen geschilderde lafaard
hij vertrouwt. jij redt de wind
je hebt een spot nodig, pas op.de laatste tijd ben ik het zat om me zorgen te maken
nu zijn verlangen en energie niet triviaal
glinsterend
wijngaarden van de Cycladen.
==================================
Engels van muurgedichten.nl
BOEK I ODE XIV
Oh ongelukkig blaffen! nieuwe golven dwingen je terug
Naar zee. O, haast u om de haven de uwe te maken!
E'en nu, een hulpeloze wrak,
Je drijft, beroofd van roeispanen;De Afrikaanse storm heeft je mast een wond toegebracht;
Je zeilwerven kreunen, en je kiel houdt het niet vol,
Tot gesjord met kabels rond,
Een meer heerszuchtige main.Je canvas hangt aan linten, gescheurd en gescheurd;
Er zijn geen goden meer om voor te bidden in nieuwe nood.
Een den van Pontus geboren
Van nobel bosras,Je schept op met je naam en afkomst - waanzinnig blind
Kan geverfd hout de angst van een zeeman onderdrukken?
FIFA Wereld! of anders de wind
Maakt je bespot en bespot.Uw moeite laat maakte dit hart van mij ziek,
En toch hou ik van je, voel me nog steeds niet op mijn gemak.
O, mijd de zee, waar schijnen
De dikgezaaide Cycladen!Vertaald door John Conington, 1882