Wall Poem by ARTHUR RIMBAUD

Gedicht van ARTHUR RIMBAUD, Charleville-Mézières 1854 - Marseille 1891
Van muurgedichten.nl
- Literair wonderkind - Arthur Rimbaud begon als jonge adolescent met het schrijven van gedichten in het Frans en Latijn. Op vijftienjarige leeftijd liet een bevriende leraar hem kennismaken met boeken van hedendaagse Franse literaire figuren en Rimbaud besloot zelf dichter te worden. Zijn eerste gedichten verschenen in kranten en in augustus 1870 reisde hij in zijn eentje naar Parijs.
- Rebel - Rimbaud had de ambitie 'Victor Hugo uit het veld te slaan', maar kwam al snel in de problemen in Parijs en belandde zelfs een tijdje in de gevangenis. Toch werd hij al snel een nationale beroemdheid. Ook zijn persoonlijke leven speelde daarbij een rol. Hij had openlijk een langdurige homoseksuele relatie met een andere dichter, Paul Verlaine. Tijdens een verhitte discussie in Brussel in 1873 raakte Rimbaud ernstig gewond toen zijn vriend een kogel in zijn pols schoot. Hij schreef hierover "Une saison en enfer", dat als een meesterwerk wordt beschouwd.
- Afscheid van de poëzie - Het afscheid van Verlaine betekende voor Rimbaud ook een afscheid van de literatuur; hij heeft nooit meer poëzie geschreven. Hij bleef echter leven als een bohemien. Hij gebruikte veel alcohol en drugs en reisde veel. Hij belandde als soldaat in het koloniale leger in Nederlands-Indië (Indonesië), waaruit hij al snel deserteerde. Rimbaud vestigde zich in Abessinië, het huidige Ethiopië, waar hij handelde in huiden, ivoor en wapens. Hij stierf toen hij 37 jaar oud was aan kanker.Origineel in het Frans
GEVOEL
Par les soirs bleus d'été, j'irai les sentiers,
Picoté par les blés, fouler l'herbe menu:
Rêveur, j'en sentirai la fraîcheur à mes pieds.
Je laisserai le vent baigner ma tête nue.Je ne parlerai pas, je ne penserai rien:
Mais l'amour infini me montera dans l'âme,
Et j'irai lendenen, bien lendenen, comme un bohémien,
Par la Nature, - heureux comme avec une femme(Mars 1870)
============================
Engels van muurgedichten.nl
GEVOEL
In zomeravonden blauw, geprikt door de tarwe
Op rustieke paden zal ik het dunne gras betreden,
En voel de frisheid onder mijn voeten,
En, dromend, laat de wind mijn blote hoofd baden.Ik zal niet spreken, noch denken, maar langzaam lopen
Door de natuur zal ik met liefde mijn gids zwerven,
Als zigeuners dwalen, waar, ze weten niet,
Blij als iemand aan de zijde van een vrouw loopt.Vertaling: Jethro Bithell