Wall Poem by ADAM MICKIEWICZ

Gedicht van ADAM MICKIEWICZ, Zavosse 1798 - Constantinopel 1855
Origineel in het Pools"BAJDARY"
"Ik laat mijn paard los in de wind en spaar geen slagen;
Bossen. valleien, keien, beurtelings, haastig
Het stroomt aan mijn voeten, sterft als de golven van een stroom;
Ik wil dronken worden, dronken worden van deze wervelwind van beelden.En als een schuimend paard bevelen niet opvolgt,
Wanneer de wereld zijn kleuren verliest onder alle duisternis,
Als in een verbrijzelde spiegel, zo in mijn harde oog
Er zijn marsen van bossen en valleien en glazuren.De aarde slaapt, ik slaap niet; springt in de zeeleeuwen,
Een zwarte, dronken sneeuwman met een knal op de oever van de rivier,
Ik buig mijn voorhoofd naar hem, strek mijn armen uit,Een golf barst boven je hoofd, chaos heeft gelegenheden;
Ik wacht op de gedachte, als een boot gekruld met draaikolken,
Het vervaagt en vergeet even de angsten."==============================
Engels van muurgedichten.nlBADIES
Ik zweep mijn paard in de wind en zie
Bossen, valleien, rotsen, tuimelen en worstelen, stralend,
Vloei voort en verdwijn als de golven van een stroom:
Ik wil verdwaasd worden door deze draaikolk van landschappen.En wanneer mijn schuimende paard niet wil gehoorzamen,
Wanneer de wereld kleurloos wordt, gevangen in een donkere straal,
Bossen, valleien en rotsen passeren in een nare droom
Over de gebroken spiegel van mijn uitgedroogde oog.De aarde slaapt, niet ik. Ik spring in de baarmoeder van de zee.
De grote zwarte golf brult als hij aan land raast.
Ik buig mijn hoofd, strek me uit als een bruidegomNaar de golf die breekt. Omringd door zijn gebrul
Ik wacht tot draaikolken mijn gedachten tot ondergang drijven,
Een boot kapseisde en verdronk: de kern van de vergetelheid.Vertaling: Vijf eeuwen Poolse poëzie