Wasserschloss Halwil

Minder aanbevolen in het weekend als u uw rust en stilte wilt. Als een migratie van volkeren.

Aan het einde van de 12e eeuw lieten de heren van Hallwyl een woontoren bouwen op de Aabach, 700 meter ten noorden van het meer van Hallwil, die aan drie zijden werd omringd door een droge gracht. Omstreeks 1265 werd ten oosten van de woontoren direct aan de oever van de beek een paleis gebouwd met bergingen op de begane grond en woonkamers op de eerste en tweede verdieping. In de eerste helft van de 14e eeuw liet Johans I von Hallwyl (1305-1348) het bescheiden torenkasteel uitbreiden tot een tweedelig, versterkte waterburcht door een eiland in het moerasland op te richten, dat aan drie zijden werd omgeven door een ring muur en een gracht aan alle kanten. Uit deze periode stamt een ronde toren, die tot op de dag van vandaag bewaard is gebleven.In 1380 verwoestte een brand een deel van het Palas, dat vervolgens werd herbouwd. Toen de Zuidelijken Aargau in 1415 veroverden, staken Berner troepen het kasteel in brand. Alleen de woontoren en enkele kamers in het paleis van het achterste kasteel bleven gespaard. Vervolgens werd het kasteel echter herbouwd en uitgebreid; in 1420-1425 werd de palas op het achterste eiland uitgebreid naar het zuiden. Rond 1500 liet Dietrich von Hallwyl (1462–1509) torentjes met dikke muren, schietnissen en schietgaten bouwen op de oostelijke hoeken van het Hintere Insel. Rond 1520 waren er verdere uitgebreide verbouwingen, waarbij nog meer gebouwen werden toegevoegd.Burchard III. von Hallwyl (1535-1598) liet het kasteel tussen 1578 en 1590 uitbouwen tot een representatief paleis. Traptorens werden gebouwd, gevels werden herbouwd en de balzaal in het achterste kasteel kreeg zijn huidige vorm. Het voorheen goed versterkte kasteel had nu de vorm van een representatief laatgotisch woonpaleis. De kasteelmolen, die al sinds de 14e eeuw bestaat, werd in 1637 gebouwd op een derde eiland in de Aabach. Omstreeks 1800 moest de donjon wegens bouwvalligheid tot op de onderste verdieping worden verwijderd.Tussen 1871 en 1873 liet Hans Theodor von Hallwyl (1835-1909) enkele gebouwen verbouwen in neogotische stijl. De opstartcrisis dreef de klant echter in 1874 tot faillissement. Zijn broer Walther (1839-1921) kocht het kasteel van hem zodat het in familiebezit zou blijven. Maar aangezien hij in Stockholm woonde, bleef het paleis drie decennia ongebruikt. Walthers vrouw Wilhelmina von Hallwyl (1844-1930) liet in 1910 een uitgebreide reparatie uitvoeren.