Loopgraven van de 8e Amerikaanse Divisie

Hier woedde in 1944/1945 de strijd in het Hürtgenwald. Als je goed kijkt, kun je nog steeds getuigenissen vinden. Zoals bunkerresten etc.
Inmiddels zijn er hier weer bevers, vrolijk bomen omver gooien en de wee indammen.

Het schuttersputje dat het dichtst bij de route lag, was waarschijnlijk de commandopost van de in Duitsland geboren compagniescommandant van de 8e Amerikaanse divisie, Paul Boesch.In zijn herinnering "Weg naar Huertgen, bos in de hel", beschreef hij de duistere voorgevoelens die zo typerend waren voor velen die naar het Hürtgenwald verhuisden en die Hemingway zelf had gevoeld. Boesch beschrijft ook de absurditeiten van de oorlog: hoe de regimentsstaf erop staat hun kalkoen af te leveren aan de soldaten in de frontlinies op Thanksgiving Day en meerdere soldaten te doden als gevolg van deze actie. Hoe Boesch en zijn eenheid 48 uur onder Duits vuur liggen in een vallei bij Hürtgen zonder dat een eenheid hem te hulp schiet, en in plaats daarvan een bevel per radio krijgen om twee soldaten naar Parijs op vakantie te sturen.