Eglise Saint-Jean-Baptiste

Grassac was de zetel van een aartspriester die in 1097 door bisschop Adhémar was geschonken aan de abdij van Bourgueuil, die het verenigde met zijn priorij Notre-Dame de Beaulieu in Angoulême. De kerk werd, na de schade van 1570, vergroot met een noordbeuk die gewelfd moest worden met ribben. Het gewelf en verschillende restauratiewerken werden uitgevoerd in de 19e eeuw. Het plan van het gebouw is dat van een vergrote rechthoek met een travee onder een klokkentoren en een apsis in het verlengde van het oorspronkelijke schip. Dit eerste schip, ondersteund door platte steunberen en een uitstekende steunbeer uit de 17e eeuw, wordt gewelfd door een vlakke gipsen wieg. De baai onder de klokkentoren is gewelfd met een stenen koepel op hoorns, doorboord met een gat voor de bel en versierd met een valse hemel.