Bellinghovener Maar mit Kapelle von 1824

Vooral als de lucht helder is en de zon schijnt, is het een zeer idyllische plek met een kleine toegankelijke kapel.

De bijna cirkelvormige vijver, de Maar genaamd, kenmerkt het stadsbeeld met zijn eiland. De vroegste schriftelijke vermelding van de Mair dateert uit 1494.Dergelijke maaren waren vroeger gebruikelijk in de steden van het Erkelenzer Land - zelfs de stad Erkelenz had er een waar tegenwoordig de Franziskanerplatz is - maar tegenwoordig is er alleen zo'n water in Bellinghoven. In het naburige Jülicher Land heeft Hottorf ook nog een maar. In tegenstelling tot de Eifelmaaren zijn ze niet van vulkanische oorsprong.Deze watergebieden hadden verschillende functies, het waren vuurwatervijvers, vee- en paardenvijvers, visvijvers en werden gebruikt voor het houden van tamme eenden en ganzen. Toen het in de winter bevroren was, zaagden ijssnijders het ijs in blokken en gebruikten het in ijskelders voor koeling. Een toepassing als vlasbranden kan worden uitgesloten vanwege de daar optredende bederfgassen.Het water wordt gevoed door regenwater van de omliggende daken en straten. Er is geen contact met grondwater. De Bellinghovener Fliess dient als afvoer, die vanaf de rand van het dorp als open sloot in noordoostelijke richting richting de Niers afwatert.In Bellinghoven is de Maar altijd gebruikt voor vrijetijdsactiviteiten, voor schaatsen in de winter en voor varen in de zomer. Het grasveld bij de Maar wordt door de clubs gebruikt als kermis. Ook wordt hier jaarlijks de meiboom van de dorpsjeugd opgericht. Talrijke zitjes nodigen uit tot verpozen.Een historische waterpomp doet denken aan de tijd voordat de waterleiding werd ingevoerd, het oorspronkelijke gemaal is slechts een paar meter verderop, de bijbehorende put is nog steeds bewaard gebleven maar overdekt. Een mispel, de Gelderse Roos, herdenkt het 700-jarig bestaan van het dorp.
wikiwand.com/de/Bellinghoven_(Erkelenz)