Tornanti per il paradiso

… of uit de hel, als je niet van steil houdt!

Dit gedeelte is ronduit prachtig, op een hoog plateau dat lijkt op marmotten.

Veel, veel betere haarspeldbochten dan de weg naar de Stelviopas!

De Stelviopas is een historische fietsklim, hij is in feite vele malen door de Giro d'Italia afgelegd en is vaak het toneel geweest van de heldendaden van grote kampioenen. Het kan worden geclassificeerd als een lange alpiene klim met een groot hoogteverschil, met een zeer hoge maximale hoogte, met als gevolg dat de lucht dunner wordt [6] wat de klim verder bemoeilijkt. Het heeft hellingen van gemiddelde moeilijkheidsgraad en is buitengewoon fascinerend en veeleisend van alle drie de kanten (Italiaans en Zwitsers).

De moeilijkste van de drie is de Zuid-Tiroolse die, beginnend bij Prato allo Stelvio (915 m boven zeeniveau), bijna 26 km klimt met geleidelijk toenemende hellingen tot 12% in de laatste kilometer. Het eerste deel van de klim (eerste 8 km) is het gemakkelijkst te trappen met stijgingspercentages van ongeveer 5%, na het passeren van het kruispunt voor Solda na een lichte helling beginnen de 48 haarspeldbochten met een gemiddeld stijgingspercentage van ongeveer 8-9%. We blijven daarom regelmatig Trafoi passeren en klimmen naar de pas met de laatste kilometers iets moeilijker dan de vorige. Het gemiddelde stijgingspercentage is 7,7%, het maximum van 12% voor een totaal hoogteverschil van meer dan 1800 m [7].

Oude militaire weg met mooie bochten.