Bobby Sands Muurschildering

Muurschildering ter nagedachtenis aan Bobby Sands, een IRA-leider die in 1981 in de gevangenis stierf als gevolg van een hongerstaking.

• Bobby Sands, een getrainde carrosseriebouwer, werd in 1972 lid van de IRA na traumatische ervaringen met protestantse gewelddadige criminelen. Hij werd veroordeeld tot vijf jaar gevangenisstraf na zijn arrestatie in een huis waar vier pistolen in beslag werden genomen. Als politiek gevangene kon hij zijn burgerkleding dragen en hoefde hij niet te werken. Hij werd in 1976 vrijgelaten.
In 1977 werd Bobby Sands opnieuw veroordeeld wegens illegaal wapenbezit: na een vuurgevecht met de politie werden Sands, Joe McDonnell, Seamus Finucane en Sean Lavery betrapt in een vluchtauto waarin ook een revolver zat. Na elf maanden hechtenis werden de mannen in september 1977 veroordeeld tot veertien jaar gevangenisstraf. Sinds 1976 zijn er herhaaldelijk protesten geweest van gevangengenomen IRA-leden die hen als politieke gevangenen wilden classificeren. De Britse regering schafte deze status af en dwong gevangenen gevangenisuniformen te dragen en te werken. Omdat ze weigerden gevangenisuniformen te dragen, brachten ze hun tijd naakt door in de cel, alleen bedekt met dekens, wat leidde tot het Dekenprotest. Sands schreef het boek ‘A Day in My Life’ tijdens het algemene protest in Long Kesh. Hij deed dit met een pen die hij in zijn lichaam verstopte. Bobby Sands stierf op 5 mei 1981 na 66 dagen in het gevangenisziekenhuis als gevolg van zijn hongerstaking. Na hem stierven nog negen hongerstakers voordat de actie op 3 oktober 1981 officieel werd afgeblazen door de IRA, eveneens onder druk van familieleden van de stakers. Onmiddellijk na de dood van Sands waren er gewelddadige botsingen tussen demonstranten, politie en het Britse leger. Zijn begrafenisstoet in Belfast werd bijgewoond door ongeveer 100.000 mensen, destijds bijna een vijfde van de katholieke bevolking van Noord-Ierland. Op 6 oktober 1981 stond de Britse regering gevangenen toe weer burgerkleding te dragen. Aan de meeste andere eisen werd vervolgens voldaan, hoewel de IRA-gevangenen nooit officieel als politieke gevangenen werden erkend.