Lübecker Salzspeicher

De zoutopslag bevindt zich op de Obertrave direct naast de Holstenpoort. Ze werden gebouwd tussen 1579 en 1745. Het is een groep bakstenen pakhuizen in renaissancestijl.

Een klinkerreliëf op de gevel van de opslagplaats naast de Holstentor geeft aan dat deze tot 1839 eigendom was van de zoutziederij van Oldesloe. Het opslaggebouw diende oorspronkelijk om het zout op te slaan dat uit Lüneburg via de Alte Salzstrasse en later via het Stecknitz-kanaal werd aangevoerd, evenals het zout dat uit de zoutziederij van Oldesloe werd gewonnen en per schuiten naar de Trave werd gebracht, dat vanuit Lübeck naar heel Europa werd geëxporteerd. Scandinavië als de basis van zijn rijkdom op het moment dat zou doen. Het zout was vooral nodig om de in Noorwegen en Skåne gevangen vis te conserveren en maakte zo de haringhandel als vast voedsel met het binnenland mogelijk. De ligging aan de Holstenbrücke over de Trave als oudste permanente brug in Lübeck markeerde in de middeleeuwen de grens tussen de zeehaven en de binnenhaven met zijn verbinding met de Elbe via het Stecknitz-kanaal.

De zoutbekkens bevinden zich aan de Obertrave direct naast de Holsten Tor. Ze werden gebouwd tussen 1579 en 1745. Het zijn een groep bakstenen pakhuizen in renaissancestijl. De magazijnen bevinden zich aan de Lübecker Obertrave direct naast de Holstentor.
Tot 1839 was de opslagplaats het dichtst bij de Holstentor eigendom van de "Saline Oldesloe". Dit wordt aangegeven door een reliëf in de klinker van de gevel.
Oorspronkelijk dienden de opslaggebouwen voor de opslag van het zout dat vanuit Lüneburg via de Oude Zoutroute en later via het Stecknitz-kanaal werd aangevoerd en het zout dat uit de zoutziederij Oldesloe werd gewonnen en met binnenschepen op de Trave werd aangevoerd.

Dit zout werd vanuit Lübeck naar heel Scandinavië geëxporteerd als basis van zijn toenmalige rijkdom. Het zout werd voornamelijk gebruikt om in Noorwegen en Skåne gevangen vis te conserveren, waardoor de haringhandel als fastfood met het binnenland mogelijk werd. In de Middeleeuwen markeerde de ligging aan de oudste brug van Lübeck, de zogenaamde Holstentorbrug, de grens tussen de zeehaven en de binnenhaven, met zijn verbinding met de Elbe via het Stecknitz-kanaal.
De zoutopslagplaats van Lübeck was de locatie voor de film "Nosferatu - Eine Symphonie des Grauens" van Friedrich Wilhelm Murnau en diende als decor voor het huis dat de vampier huurt. Tegenwoordig worden de magazijnen gebruikt door een textielwarenhuis.

luebeck.de/tourismus/sightseeing/sehenswuerdigungen/gebaeude/salzspeicher.html