Das namenlose Kreuz

Het naamloze kruisDe torso van het kruis langs de weg kon nooit worden gereconstrueerd. Wel is duidelijk dat de stichter of de uitvoerende steenhouwer een specifieke oorzaak moet hebben gehad. Veel wegkruisen zijn bijvoorbeeld gemaakt als gezellen of meesterwerken door steenhouwers die hier hun ambachtsopleiding hebben voltooid of brood en werk hebben gevonden in de hoogtijdagen van de steenhouwen van Britten tussen de 17e en 19e eeuw. Het is geen toeval dat historici spreken van het “Britten Stone Cross Nest in the Black Forest High Forest”. De Steinhauerweg belicht de unieke steenhouwgeschiedenis van Britten im Hochwald en doet aan de andere kant denken aan het natuurlijke werk en bouwmateriaal van zuiver kwartszand. Een plek gebouwd op zand.

"Elk van deze kruisen kan zijn eigen verhaal vertellen en wat mensen motiveerde om op dit punt" hun "kruis op te richten. (...) Deze kruispunten werden opgericht als zichtbare tekens en trekken de aandacht van veel mensen. Het kruis is een symbool van het leven. Het staat als teken van onze christelijke hoop en wil onze blik richten op Jezus Christus, die de dood overwon (...). Het kruis maakt deel uit van ons leven, net zoals het deel uitmaakte van het leven van Jezus. Dus ik hoop dat veel mensen ... het kruispunt bezoeken, hetzij als plaatsen van stilte en ademen voor God, hetzij als plaatsen van samenkomst, gebed en lofprijzing van God."
(Decaan Rainald M. Ollig in "Wegekreuze")

Een klein hoogtepuntje op de route