Dorfkirche Rädigke

Aan de hoofdstraat in Rädigke vindt u het kleine stenen kerkje. De kerk wordt omgeven door een groen en bebost kerkhof en dateert uit de 13e eeuw, hoewel een groot deel van het gebouw aan het einde van de 19e eeuw werd herbouwd of herbouwd. Dat zie je vooral goed aan de uitvergrote ramen met bakstenen bogen.

De exacte bouwdatum van de kerk is niet bekend. Op basis van de uitvoering gaan deskundigen ervan uit dat het gebouw in het laatste kwart van de 12e eeuw of in het eerste kwart van de 13e eeuw is gebouwd. De Dehio-handleiding geeft als bouwperiode de eerste helft van de 13e eeuw aan. De bouwmeesters waren Vlaamse kolonisten die een bouwplaats zochten in de buurt van een kasteelcomplex, dat tijdens de Hussietenoorlogen werd verwoest. De kerk werd voor het eerst genoemd in een document in 1450. In 1841 verwierf de parochie een orgel van Gottfried Wilhelm Baer. In 1858 renoveerde ze het interieur. In 1903 vergrootten metselaars de ramen op het zuiden en omlijstten ze - net als de ramen aan de noordzijde - met bakstenen. Tegelijkertijd renoveerde de gemeente de westelijke muur en liet een kerktoren bouwen. In 1965 werd het interieur opnieuw gerenoveerd.
Bron: Wikipedia

De dorpskerk Rädigke is qua grootte en constructie een typische kerk in de Mittelmark. En toch heeft elk van deze kerken iets speciaals. Met zijn kleine begraafplaats nodigt het de wandelaar uit tot een contemplatieve rust.