Steenfabriek Jorissen - funderingen van het machinistenhuis

Interessant! De funderingsmuren van een oude steenfabriek werden blootgelegd. Informatieborden vertellen het verhaal!

In 1898 presenteerde de ondernemer Jorissen de stadsdeelbouwdienst van Düsseldorf voor het eerst een plan voor een steenoven met een machinehuis, stoommachine, ketelhuis en schoorsteen, waterput, droogschuur en een huis voor de arbeiders direct ten zuidoosten van Gräulingerstraße en de hoek van de Bergische Landstraße. Er zouden elke dag 40.000 "normale stenen" moeten worden verbrand met een personeelsbestand van 40 arbeiders. De voor de productie benodigde klei kon op de zuidelijke hellingen van de Gallberg worden gewonnen. Voor het transport van de grondstof naar het machinehuis was een touwtransportsysteem gepland. De baksteenproductie begon in 1899.

Pas op het tweede gezicht wordt duidelijk dat in het natuurgebied Dernkamp/Pillebachtal bij de speeltuin veel restanten van de voormalige Jorissensteenfabriek in het bos bewaard zijn gebleven. Het voormalige leemwinningsgebied wordt nu ingenomen door het beschermde moerasgebied tussen Pillebach en het zuiden van Gallberg. Aan de rand van het pad staan nog twee overwoekerde bakstenen pilaren waarop de steunen van het kabeltransportsysteem stonden. Via deze en later met een paardenkar werd de klei uit de winning getransporteerd. Het eindigde voor het machinehuis, waarvan de sporen nog duidelijk zichtbaar zijn in het bos. Aan de stoommachine en het transmissiesysteem kunnen een aantal stenen bases worden toegewezen. Hierdoor werden twee steenpersen aangedreven, waarvan de sterke fundamenten een idee geven van een gecompliceerde machinerie. Het aangebouwde ketelhuis daarentegen is op een paar dekvloerresten en sintelblokken na verdwenen, maar de basis van de voormalige 25 meter hoge schoorsteen is nog duidelijk zichtbaar in de dijk richting de Pillebach. In de buurt van het ketelhuis legt een bureau van het industriepad de sporen in het bos uit. Als de verse stenen voldoende droog waren, volgde het vuur in de ongeveer 55 meter lange ringoven, die over het huidige weiland liep tussen de noordhelling van de huidige Bergische Landstrasse en de steile helling naar de Pillebach. Bakstenen, as en kolen in molshopen duiden op de vroegere locatie. Het Zieglerhuis, dat pas rond 1970 werd gesloopt, is verdwenen onder dichte begroeiing.