La Pedrera

Het werd gemaakt in opdracht van de zakenman Pere Milà i Camps en zijn vrouw Roser Segimon i Artells, een inwoner van Reus en weduwe van de rijke Indiaan Josep Guardiola i Grau.[1] Destijds was het zeer controversieel vanwege de gewaagde golvende vormen van de stenen gevel en het gedraaide smeedijzer dat de balkons en ramen siert, grotendeels ontworpen door Josep Maria Jujol, die ook enkele van de lage plafonds van gips ontwierp.

Architectonisch wordt het beschouwd als een innovatief werk omdat het een structuur van kolommen en vloeren heeft zonder dragende muren. Op dezelfde manier is de gevel - volledig gemaakt van steen - zelfdragend, met andere woorden, hij mag geen lasten van de planten dragen. Een ander innovatief element was de bouw van de ondergrondse garage.

Het werd in 1984 door UNESCO uitgeroepen tot werelderfgoed vanwege zijn uitzonderlijke universele waarde. Sinds 2013 is het het hoofdkantoor van de Fundació Catalunya La Pedrera, [3] die de verschillende tentoonstellingen en activiteiten beheert die daar plaatsvinden en de bezoeken aan het gebouw. [4]

Casa Milà, ook wel bekend als "La Pedrera", is een modernistisch gebouw gelegen aan de Passeig de Gràcia in Barcelona, op de hoek met de Carrer de Provença. Het was het laatste civiele werk ontworpen door Antoni Gaudí en werd gebouwd tussen 1906 en 1912.

La Pedrera, ook bekend als de steengroeve vanwege zijn ongebruikelijke constructie, is het laatste gebouw van Gaudi voordat hij zich wijdde aan de Sagrada Familia. Het hoogtepunt is het dak met zijn schoorstenen die doen denken aan Star Wars.