Capella de Santa Susanna

Santa Susanna de Caldes de Montbui is een kapel in Caldes de Montbui (Vallès Oriental) die wordt beschermd als cultureel bezit van plaatselijk belang. Kapel met een enkel schip of enkele verdieping. In het begin had het een cruise bij de ingang en niet zoals gewoonlijk aan het einde. Het is bevestigd aan de muur van Can Rius en het Historisch Museum of voormalig ziekenhuis. Vroeger was er aan de ene kant van de cruise een kleine verhoogde galerij die toegankelijk was via de spa.

De structuur is de traditionele metselwerk dragende muren in gebouwen van dit type (kapellen), met de structuur van het houten dak. De compositie van de hoofd- of westgevel is heel eenvoudig, met een centrale symmetrieas. Ondanks de talrijke wijzigingen door de geschiedenis heen, is het nog steeds mogelijk om de structuur van de muur en het apparaat te identificeren. Het apparaat is van kleine afmetingen en eenvoudig in de fabriek.

Het gebied van de kerk behoorde tot het grote thermale complex (1e eeuw voor Christus - 1e na Christus). In de 4e eeuw werd de ruimte die bedoeld was voor thermale baden verkleind en werd het deel dat momenteel overeenkomt met de kapel een necropolisgebied. De kerk stond in het oude centrum van Caldes, in het hart van de stad, direct naast de muur, en was de voorzitter van het oude portaal van Santa Susanna, dat de richting naar het westen aangaf. Het werd waarschijnlijk ingewijd in 1043, hoewel het eerste bekende document dateert uit 1141. Later wordt vermeld dat Ramon de Caldes in 1156 de kerk schonk aan de canonry van de kathedraal van Barcelona, samen met het perceel waarop werd gebouwd In de twaalfde en dertiende eeuw behoorde het tot de kanunniken. Later werd in dit bezit het Hospital de Caldes gebouwd, waaraan de kerk van Santa Susanna werd toegevoegd.

In de 19e eeuw was het verbonden met het badhuis dat bekend was bij Can Rius. Het is bekend dat er in 1867 een tribune in het kuuroord stond die in verbinding stond met de kapel waar dagelijks de mis werd gevierd. Deze dienstbaarheid van Narcís de Sans i Rius, eigenaar van het kuuroord, en waardoor badgasten de heilige mis konden zien en horen, eindigde in 1906 omdat de kapel ook werd gebruikt als opslagplaats voor lijken. De kapel werd aan het begin van de 20e eeuw gesloten voor erediensten en werd een afvalopslagplaats. In 1987 werd het vrijgegeven om archeologische opgravingen uit te voeren. Het is momenteel geïntegreerd in het nieuwe museum.