Soldatenfriedhof Brumleytal

De begraafplaats doet denken aan een volkomen zinloze dood: aan het einde van de Tweede Wereldoorlog trokken Britse verenigingen vanuit het zuiden richting Ibbenbüren. Een Britse tank werd aangevallen door de Hitlerjugend in de Volkssturm en de bemanning werd uitgeschakeld met een handgranaat die in de tank werd gegooid. De Britse troepen trokken zich vervolgens terug en vuurden drie dagen lang artillerie af op de slecht uitgeruste Duitse soldaten voordat ze de rand van het Teutoburgerwoud innamen. In totaal drie militaire begraafplaatsen, die in Brumley Valley, die aan de overkant van de Teuto bij het hondenoefenterrein en die boven de gehurkte vrouw vertellen over deze zinloze schermutseling, veroorzaakt door domme fanatici.

Als gedenkteken voor het eindeloze aantal oorlogsslachtoffers zijn dergelijke plaatsen – ze worden gewoonlijk ‘oorlogsbegraafplaats’ of ‘soldatenbegraafplaats’ genoemd – vandaag de dag nog steeds erg belangrijk. "Nu, o Heer, laat uw dienaar in vrede vertrekken, zoals u hebt gezegd...", zegt het zogenaamde "Lied van Simeon" (Evangelie van Lucas hoofdstuk 2, vers 29). De vele mensen die hier begraven liggen, stierven echter geenszins in vrede, maar werden eerder het slachtoffer van oorlog en een onmenselijke tirannie.
De belangrijkste en tegelijkertijd blijvende functie van militaire, erebegraafplaatsen of oorlogsbegraafplaatsen is het levend houden van de herinnering aan dit lijden en – elke generatie opnieuw (!) – ons te herinneren aan het blijvend bewaren van de vrede.

Op deze oorlogsbegraafplaats rusten 42 Duitse soldaten uit de Tweede Wereldoorlog.
Veel jonge Duitse en Britse soldaten kwamen om bij de gevechten in de Brumley Valley.