Acquarossa

De stad is van Etruskische oorsprong en dateert uit het midden van de 7e eeuw voor Christus. De huidige naam is afgeleid van de nabijgelegen ijzerrijke waterbron.

Acquarossa ("rood water") in het midden van de Blenio-vallei ontleent zijn naam aan de plaatselijke bronnen die zout, ijzer, arseen en lithiumcarbonaat bevatten, die een constante temperatuur van 25 tot 26 graden Celsius hebben en met een snelheid van 2500 liter uit de berghelling stromen. minuut. Het zwem- en drinkwater uit de bron, evenals de rode modder (fango) die daaruit wordt verkregen, zouden geneeskrachtige genezende krachten hebben. De eerste vermelding van de plaatsnaam Aquam rubeam stamt uit 1446. In de 18e eeuw was er een klein bad dat in 1786 werd gebouwd op de fundamenten van een eerder gebouw, het Palazzo Malingamba.
Een park, diverse restaurants, een postkantoor met telefoon en telegraaf, evenals een koetsdienst en vanaf 1911 een spoorverbinding met de spoorlijn Biasca-Acquarossa (tegenwoordig het nieuwe busstation) nabij Comprovasco. Aanvankelijk vrijwel onbekend in het noorden van de Alpen, werd het kuuroord tot het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog voornamelijk vanuit Ticino en Italië bezocht.