Museum Kurhaus Kleve

Van 1957 tot 1964 bezat Joseph Beuys zijn atelier in het toen nog leegstaande Klever Kurhaus, in een periode die artistiek gezien wordt als een scharnier tussen zijn vroege werk, dat sterk beïnvloed werd door zijn leermeester Ewald Mataré, en het baanbrekende werk uit de jaren zestig en zestig. Jaren 70. Nadat Beuys het atelier verliet vanwege zijn aanstelling aan de kunstacademie van Düsseldorf, werd het gebouw in de jaren tachtig gerenoveerd en werden de kamers afwisselend gebruikt. Toen het Museum Kurhaus Kleve ( kleve-tourismus.de/reisefuehrer/gehenswuerdigkeiten-in-kleve/museum-kurhaus-kleve ) in 1997 zijn deuren opende, bevond zich het archief van de stad Kleve in het deel van het oude Kurhaus-gebouw. Toen het museum in 2006 wegens ruimtegebrek naar een andere locatie verhuisde, zag het de kans om de oorspronkelijke vertrekken van de kunstenaar te restaureren.
De repatriëring kwam tot stand via een langdurig proces en met uiteenlopende steun tussen 2008 en 2012. Sinds september 2012 is het gereconstrueerde atelier van Beuys in het Kurhaus Kleve Museum weer open voor het publiek.

Beuys werkte hier onder meer aan het “Büderich Memorial”. Het “Büderich Memorial” is het enige monument dat Joseph Beuys tijdens zijn leven in de openbare ruimte heeft gecreëerd. In 1955 diende Beuys bij een openbare aanbesteding een ontwerp in voor het gedenkteken voor de gesneuvelden in beide wereldoorlogen. Hij kreeg de opdracht in mei 1957, in een tijd dat hij herstellende was van een ernstige crisis op de boerderij van de gebroeders Van der Grinten. Om de werkzaamheden aan het monument te kunnen uitvoeren, huurde hij kamers in het leegstaande kuurgebouw. Deze fase markeert een nieuw begin van zijn werk. In 1959 vond de inhuldiging van zijn gedenkteken plaats in de oude kerktoren in Büderich.