Schloss Thürn

Het kasteel is gelegen op de glooiende trappen van een voormalige wijngaard. Het kasteel is een onregelmatig middeleeuws complex met een toren uit de 14e eeuw, die aanzienlijk werd veranderd in de 16e, 18e en 20e eeuw. De faciliteit werd voor het eerst genoemd in een document in 1243 als het bezit van de Wülfling von dem Thurn. In 1480 was het kasteel eigendom van Wolfgang Fuchs en na hem, in 1520, van Sebastian von Reisberg. In 1545 ging het pand naar Veith von Eibiswald, onder zijn zoon Amelreich werd het gebouw uitgebreid van 1580-1590. In 1675 werd het gekocht door aartsbisschop Gandolf von Salzburg, die het kasteel in 1679 naliet aan het kathedraalklooster van St. Andrä. Tussen 1859 en 1916 was het eigendom van de jezuïetenorde. Na verschillende keren van eigenaar te zijn veranderd, werd het uiteindelijk overgenomen door de familie Hollinger. Aan de zuidkant hangen twee pilaren over de dominante hal met twee verdiepingen. Aan de oostzijde bevindt zich een erker die rust op gotische figuratieve consoles met het Reisberg-wapen. Ten oosten hiervan bevindt zich een toren, waarvan het tentdak wordt bekroond door een uienkoepel. De ronde toren in het noordoosten is de voormalige donjon. In het westen, naast een torenachtige rotonde, bevindt zich de voormalige ophaalbrugpoort.