Pfarrkirche Partenen

Hoewel deze kerk in 1729 werd gebouwd, brandde ze nog geen 70 jaar later volledig af en moest dienovereenkomstig worden herbouwd. Omdat de gemeenschap altijd de genegenheid van de in Partenen geboren bisschop genoot, is de inrichting van het interieur vrij weelderig en zeker een omweg waard.

Een keer per jaar is er een vreugdevuur in het Montafon, op de 1e zondag na Aswoensdag. De winterdemonen worden verdreven, ook in Partenen, een prachtig stadje.

De kapelaan kerk St. Martin in Partenen is een rooms-katholieke takkerk van de parochiekerk van St. Michael in de gemeente Gaschurn in Vorarlberg. Het is opgedragen aan St. Martin en staat onder monumentenzorg (lijstvermelding).

De barokke kerk werd in 1728 gebouwd en in 1789 tentoongesteld. In 1800 brandde de kerk af. Ze werd hetzelfde jaar gerestaureerd. In 1868 werd het uitgebreid. In 1972 vond een interieurrestauratie plaats.

Het schip en het koor met een drie-achtste uiteinde hebben een gemeenschappelijk puntdak. De noordelijke toren met een achthoekige klokkentoren heeft een uienkoepel. Het belfort heeft in het oosten en westen op elkaar staande rondboogvormige klankvensters en daarboven wijzerplaten, het noorden en zuiden zijn zonder openingen, daartussen zijn sgraffiti van de vier evangelisten in rondboognissen en daarboven ovaal openingen. Het fronton heeft twee ronde ramen en een opening in de vorm van een kruis en een gesloten houten portiek voor het portaal. De sacristie is bevestigd aan het koor in het zuiden.

Het interieur van de kerk is ook zonder enige speciale structuur van de muren. Het licht verzonken koor en het schip zijn bedekt met een tongewelf met korte lunetten. De koorboog heeft een gestuukte cartouche en de spitsboogvensters hebben een gestucte omlijsting. De diepe galerij op het westen is van hout. De fresco's zijn geschilderd door Anton Marte in 1926, in het koor de zending van Christus naar Führich om de wereld te verlossen, in het schip Maria met kind en de 14 Heilige Helpers.

Het hoogaltaar met rococo-decoratie uit 1728 heeft een opbouw met vier zuilen en toont in het midden een kruisbeeld van Christian Moosbrugger, op het hoofdgestel twee engelen van Josef Klemens Witwer omstreeks 1790. Het tabernakel met het reliëf Lam Gods, het antependium met kelk en brood, de Ark van Noach zijn van Gustav Bachmann. De zijaltaren zijn rond 1800 gemaakt. Het linker zijaltaar draagt een beeld van St. Martin met de bedelaar en een tabernakel met een kruisbeeld, beide van rond 1800. Het rechteraltaar draagt een beeld van de Madonna uit de 20e eeuw. De preekstoel uit 1800 toont een reliëf van de Bergrede op de mand en een putto met de wetstabletten op de zangbodem. Er is een barok altaar uit 1728 met een afbeelding van Don Bosco, door Bachmann gekopieerd naar A. Envino. In het koor zijn figuren, links St. Paulus, rechts St. Peter, rond 1800. De kruiswegstaties dateren uit de 19e eeuw.

Bron: Wikipedia