Houtskoolstapel (spar)

Het verbranden van houtskool is zo oud als de mijnbouw in de Harz (Braunlage begin 13e eeuw). Eeuwenlang leverde het de houtskool die nodig was voor de winning van metalen (ijzer, messing, zilver, koper) totdat het werd vervangen door nieuwe energiebronnen zoals kolen, olie en elektriciteit. De houtskoolhandel was een hard en altijd verantwoordelijk beroep, dat ook buitengewoon veel vakkennis vergde. De houtskoolbrander, zijn bedienden en houtskoolbranderjongens werden in de harde natuur aan hun lot overgelaten. Ze leefden heel bescheiden en hielden van hun beroep, hun kolenhooi (werkplaats met meerdere ovens). Elke Mihler (Meiler) op de Kohlstitte (Kohlstelle) was de trots van de Koehler, de eenvoudige Kote de bescheiden schat als een woning voor maanden bij dag en nacht voor alle bezittingen van het individu. Een van de ontberingen van de houtskoolhandel was de nachtelijke bewaking van de ovens om te voorkomen dat de kolen in godsnaam zouden worden verbrand. De oven, gelaagd tot 50 kubieke meter, meestal gespleten houtblokken in verschillende verdiepingen, rechtop en conisch met een ronde kap, duurde ongeveer 8-10 dagen voordat de houtskool kookte. Het blootleggen begon pas nadat het volledig was afgekoeld. Toen was de speciale trots voor alle betrokkenen bij het werk de "zwarte kool", zoals het vandaag wordt bezongen in het Köhler-lied. Alleen "vossen" (Hongaarse kolen met een roodachtige glans) rinkelden.

Köhler is een oude traditionele Harz-bezetting die tegenwoordig bijna is uitgestorven. De Köhlertage werd tot 2011 elk jaar in Braunlage gehouden. De Köhler von Braunlage behoren tot de laatste specialisten die dit in Europa bijna uitgestorven vak nog uitoefenen. De productie van houtskool, ook wel "verkolen" genoemd, wordt sinds de oudheid uitgevoerd door houtskoolbranders met behulp van de ovenmethode.
De houtskool geproduceerd in het originele en natuurlijke proces is van grote waarde.
De vakantiegasten in Braunlage konden zien hoe de houtskoolbranders op de Meilerplatz de oven oprichten rond drie uit grote stammen ingeslagen heipalen. Daarbij volgen ze een beproefd systeem. Elk jaar stapelen ze zo'n 18 tot 20 kubieke meter beukenhout op tot een halfronde of cilindrische stapel.
Volgens de traditie van houtskoolverbranding moet de houtstapel dan volledig bedekt zijn met aarde, graszoden en kolenresten, zodat er tijdens het verbrandingsproces slechts zoveel lucht binnendringt als absoluut noodzakelijk is.
Het hout mag niet volledig opbranden, omdat er dan geen bruikbare houtskool overblijft.
De houtskoolbranders blijven altijd dicht bij hun oven tijdens het verkolingsproces, dat ongeveer een week duurt. Je kunt onderscheid maken tussen verschillende brandfasen en herkennen hoe ver de verkoling is gevorderd door de kleur van de opkomende rook.
De Koehlerdagen in Braunlage begeleiden de reis van beukenhout naar houtskool met verschillende evenementen.
Er is een optocht en een mijlfestival met muziek. 'S Avonds is de bewaker van de houtskoolbrander gemodelleerd wanneer de lokale bevolking en gasten elkaar ontmoeten rond het kampvuur. Er wordt muziek gespeeld en er worden stevige maaltijden geserveerd. Natuurlijk zijn er ook stevige drankjes.
Helaas zijn er al een paar jaar geen Koehler Dagen meer.
Meer informatie: https: //forsthaus-braunlage.de/harz-blog/ausflugstipps/1809/kohlertage-in-braunlage