Standbeeld Franz Courtens

Franz Courtens werd geboren in Dendermonde als zoon van een schipper die handel in oliën dreef tussen Antwerpen en Dendermonde. Van zijn vader kreeg hij maar met moeite de toelating om zich in te schrijven bij de plaatselijke Koninklijke Academie voor Schone Kunsten, waar hij les kreeg van onder anderen Isidore Meyers, Jacques Rosseels en Frans Vinck. Hij studeerde daarna in 1873 aan de academie van Antwerpen en in het vrije atelier La Patte de Dindon op de Grote Markt van Brussel.
Hij trok op twintigjarige leeftijd naar Brussel. Hij vestigde zich in 1874 in Sint-Joost-ten-Node, maar was later ook vaak in Genk en de Limburgse Kempen, Ukkel, Laken, langs de Belgische kust en in Haarlem te vinden. Zijn ontmoeting met Hippolyte Boulenger en de School van Tervuren bracht hem ertoe eerder een schilder in de vrije natuur te zijn dan een academisch schilder.Courtens voegde zich bij een kring van progressieve kunstenaars zoals Henry Stacquet (1838–1906), Victor Uytterschaut (1847–1917) en Périclès Pantazis, die eveneens bewondering hadden voor de schilders van de School van Barbizon. (Met dank aan Wikipedia)

Locatie standbeeld: Franz Courtensstraat in parkje tegenover nr. 11.

Het standbeeld van Franz Courtens huldigt de Dendermondenaar die ook wel de 'Rubens van de landschapsschilderkunst' wordt genoemd.

Franz Courtens, geboren in 1854 te Dendermonde, ontwikkelde zich op korte tijd tot een van de beste kunstschilders. Op 15-jarige leeftijd schreef hij zich in aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Dendermonde, waar hij in 1875 zijn opleiding met de eerste prijs schilderkunst beëindigde.

Door zijn tijdgenoten en door de kunstcritici werd hij geroemd als een fakkeldrager van het impressionisme en als de 'Rubens van de landschapsschilderkunst'.

In 1922 werd hij door koning Albert I in de adelstand verheven, zodat hij de titel van baron mocht voeren. In 1932 huldigde het Paleis voor Schone Kunsten te Brussel hem met een grote retrospectieve tentoonstelling.

Zijn derde zoon, Alfred Courtens (1889-1967), ontwikkelde zich op zijn beurt tot een bekend beeldhouwer en stond gedurende 24 jaar (1927-1951) aan het hoofd van het beeldhouwatelier van de Dendermondse Academie voor Schone Kunsten. In 1949 besloot hij in samenwerking met het stadsbestuur een standbeeld van zijn vader te maken.

Standbeeld
De onthulling had plaats op zondag 17 september 1950 in aanwezigheid van Koningin Elisabeth.

Het monument bestaat uit een bronzen, halflijfs beeld (185 x 115 x 120 cm) van een voor zich uitstarende Franz Courtens, een pijp in de linkerhand en een penseel in de rechterhand, rustend op een groot palet. Het beeld bezit een vrij ruw afgewerkte oppervlakte.

Het beeld stond oorspronkelijk aan de opritten naar de Schelde- en Denderbruggen. In de jaren zestig bleek bij het heraanleggen van de Noordlaan dat het monument zou moeten verhuizen. Het werd hierop in 1969 afgebroken en gedurende 15 jaar verbannen uit het stadsbeeld.

Dankzij de Lions Club Dendermonde kreeg het monument in 1984 een nieuwe plaats op de Geldroplaan. Ook deze locatie was van korte duur wegens de heraanleg van de rotonde.

Uiteindelijk werd in 1991 besloten het standbeeld van Prudens Van Duyse op zijn oorspronkelijke plaats op de Vlasmarkt op te richten zodat er plaats vrij kwam in de Franz Courtensstraat. De inhuldiging had plaats in 1994, 140 jaar na de geboorte van Franz Courtens.

Bron: toerismedendermonde.be

Beeld van de uit Dendermonde afkomstige kunstschilder Franz Courtens (1854-1943). In 1950 opgericht in een groen perkje ten oosten van de haven, tussen de Schelde- en de Denderbrug. Het standbeeld werd in de loop der jaren twee maal omwille van wegwerkzaamheden afgebroken en kreeg in 1993, na vijftienjarige verbanning in de stadsmagazijnen (eind jaren 1960-1984) en een verblijf van enkele jaren in de Geldropstraat (1984-1991), een plaats nabij het geboortehuis van Franz Courtens, in de naar hem genoemde straat. Daartoe moest het beeld van Prudens Van Duyse naar de Vlasmarkt verplaatst worden.