Donau infiltratie, met water

Nu zie je in de winter geen kwel. Maar het was goed te zien hoe de Donau op sommige plaatsen 'achteruit' stroomt.

De Donau verdwijnt bij Immendingen en laat ongeveer 155 dagen per jaar een lege stenige rivierbedding achter.
Het water wordt via de "sinkholes" in de grond in de poreuze kalksteenlagen gezogen en stroomt door ondergrondse holtes naar de bron van Aach, zo'n 12 km verderop. Daar verschijnt het na 60 uur weer. Het Donauwater volgt de natuurlijke helling van 183 meter boven zeeniveau. Iedereen die op het parallelle wandelpad boven de rivierbedding loopt, kan de slikpunten gemakkelijk zien.
Het is indrukwekkend om te zien hoe het water op dit punt ineens de grond in sijpelt. Ook de uitgang van het water bij de bron van Aach in Aach moet bezocht worden.
Een deel van het water sijpelt het hele jaar door weg. De Donau verdwijnt echter pas volledig in de zomermaanden. Afhankelijk van het weer kun je van half mei tot half september met droge voeten door de rivierbedding wandelen. Je kunt dan op zoek gaan naar fossielen in de droge rivierbedding.
Dat de Donau in Baden wegsijpelt omdat het de ellende daar kort voor de grens met Württemberg niet wil zien, is een legende die altijd door de inwoners van Baden is gecultiveerd. Begrijpelijk, want het Donaukanaal in Tuttlingen was lange tijd meer een riool voor schoen- en metaalfabrieken en leerlooierijen. Tegenwoordig heeft de Donau een 'goede' waterkwaliteit.

Tijdens ons bezoek in februari waren alleen kleine draaikolken van de kwel te zien, maar op de plekken waar het water verdwijnt waren grappige slurpende geluiden te horen. Veel panelen verwijzen ook naar het natuurlijke schouwspel.