Weißenfelser Schusterjunge

De Stadtjunge werd gemaakt in een bronzen spuitgietproces door de Schkopau-kunstenaar Paul Juckoff in opdracht van de gebroeders Oettler, die eigenaar waren van de Oettler-brouwerijen in Weißenfels en Zeitz. Juckoff gebruikte zijn loopjongen Ernst Hoffmann als model. De jongen werkte een halve stuiver per week voor de kunstenaar en sjouwde allerlei spullen voor hem heen en weer, deed boodschappen en bezorgde zijn privécorrespondentie. Maar ongeacht het weer, welke moeilijke tijden de jongen ook doormaakte, omdat hij thuis ook zijn acht broers en zussen en de moeder, die weduwe was, ondersteunde, was hij altijd opgewekt en had hij een klein liedje op zijn lippen. En op de vraag waarom hij zo blij was, zei hij altijd "omdat ik gelukkig ben".Juist die zin schijnt de kunstenaar zo dierbaar te zijn geweest dat hij hem in het witte zandsteen dreef en er het bronzen beeld van de jongen, in de volksmond bekend als de "schoenmakersjongen", aan vastmaakte. Aanvankelijk werden de twee figuren, twee afgietsels uit één mal, opgesteld in de brouwerijen in Weißenfels en Zeitz. Maar met de grotere vraag naar bier werden ook de rijtuigen groter en uiteindelijk vond de auto zijn weg naar het transportsysteem, maar de ingangen waren te klein voor de grote vrachtwagens, zodat de kleine Ernst ernstig beschadigd dreigde te raken. De gebroeders Oettler besloten de stoutmoedige kerels aan de steden te geven.Omdat tegelijkertijd de oude Stadtgottesacker in Weißenfels tot park werd omgevormd, werd de Stadtjunge in het nieuwe park geplaatst. Het werd plechtig ingehuldigd in 1905 en een grote menigte mensen verheugde zich in de jongen. Toen brak de Tweede Wereldoorlog (1939-1945) uit en het Ministerie van Oorlog gaf opdracht om al het oorlogsmateriaal (waaronder ook brons) naar de verzamelpunten te brengen en aan de oorlogsdienst af te geven. Een medewerker van het stadsbestuur wilde dit populaire symbool van de stad dit lot besparen en zaagde het midden in de nacht van zijn sokkel af en begroef het in het Leißlinger-bos, niet ver van een bospad. Aan het einde van de oorlog stierf hij aan tyfus, maar hij vertelde zijn neef waar hij de kleine Ernst had begraven....Bron: burgenlandkreis.im-bild.org/fotos/denkmaeler/stadtjunge

Als je de huidige bezienswaardigheid van Weißenfels vroeg waarom hij zo blij was, antwoordde hij altijd:
Omdat ik blij ben😁

De Schusterjunge von Weißenfels is een 1,40 meter hoge bronzen figuur van een vrolijke jongen in het stadspark van Weißenfels. Hij staat op een voetstuk met het opschrift;
"Omdat ik gelukkig ben" en wordt beschouwd als een mijlpaal van Weißenfels.
In de zomer van 1905 kreeg de Schkopau-beeldhouwer Paul Juckoff van een kinderwagenfabrikant uit Zeitz de opdracht dit beeld te modelleren voor een tentoonstelling in Zeitz.
De toenmalige burgemeester van Weißenfels hield van dit beeld, op zijn instigatie werd een tweede afgietsel gemaakt en opgesteld toen de oude begraafplaats werd omgevormd tot een stadspark.
Een onbekende Weißenfelser bewaarde ten tijde van de Tweede Wereldoorlog de "Schusterjungen" in zijn kelder. Zo kon het beeld na het einde van de oorlog weer worden opgericht.
Niets op de figuur duidt op schoenmakerswerk, maar de volkstaal heeft van de echte "stadsjongen" een "schoenmakersjongen" gemaakt. Hij is daarom een symbolische figuur voor Weißenfels en beter bekend buiten de stadsgrenzen dan het origineel van Zeitz.
De Duitse Oi!-band, de Schusterjungs, is vernoemd naar dit beeld.loquis.com/de/loquis/2256473/Schusterjunge+von+Wei+enfels