Station 19: Mijn "Kuhlenberg

De mijn "Kühlenberg" is een voormalige mijn die van 1750 tot 1885 in bedrijf was. Daar werden ijzererts, galena en zinkblend gedolven.Dit is het 19e station van 24 stations op het Kindelsbergpad.

Historisch zoals alles in de omgeving.

Station 19, de Kuhlenberg, ontmantelde het noordelijke deel van de Kuhlenberg-Abrahamer Ganges met een groot aantal pings en pits ("Kuhlen") en drie tunnels vóór 1750. De twee bovenste Kuhlenberger-tunnels beginnen aan het bovenste uiteinde van het grote Sonnenberger-heapgebied ("Rötsche"). De exacte locatie van de oudste was al in 1829 niet meer bekend. Ze openden tot 5/8ste van de Lachter (0,5 tot 1,25 m) dikke ijzer-, zinkblend-, galena- en bleke ertsafzettingen van ongeveer 100 m lang. Dit bleek aanvankelijk van relatief mindere kwaliteit, omdat de verwerkingstechnologie van die tijd het innig vergroeide lood en zink niet met economische middelen kon scheiden. De bleke ertsen waren ook van weinig waarde vanwege de pyrietonzuiverheden. De matige ertskwaliteit werd echter gecompenseerd door de grootte van de ertsafzetting en het gemak van exploitatie. Omdat het voorkomen naar beneden toenam en de zuiverheid van de loodglans toenam, werd voor 1789 en rond 1835/40 eerst de middelste tunnel gereden in plaats van een Tiefen Kuhlenberger-tunnel, een vleugellocatie van de Tiefen Sonnenberger-tunnel werd naar het zuiden opgeschoven, die werd ong. 16-17 m onder de Kuhlenberger adit geconfronteerd met een rijke en meer bruikbare ertsafzetting (ong. 1.275 ton).
Aan de inmiddels vervallen monding van de Mittlerer Adit (kruispunt) stond in 1885 nog het mijnhuis, waarin vermoedelijk het erts was gescheiden (gesorteerd). De oorspronkelijk veel grotere voorraad bevatte grote hoeveelheden van het inferieure lood en zinkerts en werd tijdelijk opgeslagen voor de postzegelmolen, die destijds "aan de Hamburger" stond. Verschillende matrijzen verbonden deze put ook met de Wildemann-erbstollen.