De oude haven van Schokland

Schokland was ooit een eiland in de Zuiderzee en staat symbool voor de geschiedenis en cultuur van Nederland en de strijd tegen de zee. In 1859 werden de laatste dorpen ontruimd en werd het eiland overgeleverd aan de elementen, nadat de zeespiegel steeds hoger werd en Schokland steeds kleiner. Het eiland lag tot 1932 in de Zuiderzee en daarna in het IJsselmeer. In het noorden van het eiland werd in de 19e eeuw een haven aangelegd en tussen 1915 en 1932 was er een visafslag. Na de inpoldering van de Noordoostpolder verloor de haven zijn functie en werd grotendeels gesloopt.

Tegenwoordig is Schokland een museum en zijn de pieren van de haven gereconstrueerd. In 1995 werd het eiland toegevoegd aan de UNESCO Werelderfgoedlijst.

De oude haven op het noordelijke deel van Schokland

Schokland een bewogen geschiedenis. Een eiland dat ontruimd diende te worden vanwege de herhaalde overstromingen. De bewoners van het eiland Schokland - de Schokkers - vertrokken naar andere vissersplaatsen aan de Zuiderzee, zoals Marken, Volendam, Spakenburg en Kampen en herbouwden daar hun huis. Het nieuwste boek van Eva Vriend: Het eiland van Anna gaat over die geschiedenis. Het boek is - deels - geschreven in de woning aan de oude haven van Schokland, zoals afgebeeld op de foto's 1 en 3.