Schloss Reichenau

Kasteel Reichenau in Reichenau an der Rax werd voor het eerst genoemd in een document in 1256, toen adellijke dienaren van de heren van Pitten-Klamm de eigendomsrechten verwierven.
Deze eigendomsrechten werden in 1311 verkocht aan de gebroeders Fallbach.
Hertog Otto de Gelukkige kocht het landgoed Reichenau en het kasteel in 1333 en schonk het kasteel aan het klooster van Neuberg.
De cisterciënzermonniken woonden meer dan 450 jaar in Reichenau. Vanwege het gunstige klimaat brachten verschillende abten van Neuberg vaak lange tijd door in kasteel Reichenau.
In 1784 werd de Reichenau-regel eigendom van de Innerberger Main Union, die het kasteel gebruikte als ambtswoning en appartement voor hoge ambtenaren.
De laatste eigenaresse, Margarethe Bader-Waissnix, richtte in 1992 een stichting op ten behoeve van de Reichenau-gemeenschap. Het doel van de stichting is het opzetten van een cultureel centrum. In overeenstemming met deze stichting was het Reichenau-kasteel de belangrijkste tentoonstellingslocatie voor de Neder-Oostenrijkse Staatstentoonstelling in 2003. Eveneens in 2004 werd een grote spoorwegtentoonstelling getoond ter gelegenheid van het jubileum "150 jaar Semmeringspoorlijn" onder het motto "Fascinatie van de Semmeringspoorlijn".

Paleiscomplex Reichenau

Een drievleugelig complex met een machtige hoektoren op het noordwesten. In 1829/30 werd het kasteel ingrijpend verbouwd en werden er uitbreidingen gebouwd volgens de plannen van Jacob Aigner. Onder meer de dominante toegangsvleugel in het zuiden werd herbouwd, waarbij de fundering intact bleef.

Bron: Wikipedia