Cimetière Français St-Charles de Potyze

Duizenden soldaten uit vele landen sneuvelden in de slag om Ieper in Vlaanderen. Alleen al op deze militaire begraafplaats werden meer dan 5.000 Fransen begraven.

Een Franse tragedie - Ne jamais oublier
Vandaag is dit nog steeds een open verzamelbegraafplaats voor de 4.200 Franse offers die gevallen zijn. De gesneuvelde soldaten die niet naar Frankrijk terug werden gerepatrieerd kregen hier een laatste rustplaats. Af en toe gebeurt hier nog een bijzetting van een gevonden stoffelijk overschot.
Vele slachtoffers van de 1ste Gifgasaanval van 22 april 1915 liggen hier begraven. Het Franse drama wordt weergeven in het Calvariemonument, vooraan op de begraafplaats. Alle beelden rouwen om het heden en geleden Franse tragedie.
Achteraan de begraafplaats is er een groot massagraf voor de stoffelijke resten van 600 soldaten .
Voor de vele Franse soldaten was strijden in Vlaamse velden een tragedie. Met alle respect maar heden is ons inziens de Franse trots ver zoek. Een tweede tragedie voor de families? Gelukkige worden op regelmatige basis de grasperken gemaaid, maar dat is het dan ook. De vele grafzerken verdienen een opknapbeurt. Begraafplaats is niet te vergelijken met de vele andere van het CWGC. Het contrast is groot. Ook zij die hier rusten verdienen een mooi erepark. De aanblik straalt troosteloosheid uit. Misschien is dat de bedoeling?
Nous ne les oublierons jamais…
Merci soldats…

Saint-Charles de Potyze is een Franse militaire begraafplaats met gesneuvelden uit de Eerste Wereldoorlog, gelegen in de Belgische stad Ieper. Er worden zo'n 4.800 doden herdacht, waarvan ruim 1.300 niet geïdentificeerd konden worden. De begraafplaats heeft een oppervlakte ongeveer 29.900 m² en ligt zo'n drie kilometer ten noordoosten van het stadscentrum, langs de weg naar Zonnebeke (N332), iets voorbij het gehucht Potyze. De toegang van de begraafplaats wordt geflankeerd door twee witte stenen zuilen. Links voorbij de ingang staat een beeldengroep die een calvarie voorstelt. Achteraan bevindt zich een massagraf en staat een obelisk als herdenking aan een aantal infanterieregimenten. De graven zijn aangeduid met rechtopstaande kruisen, met uitzondering van een aantal islamitische en joodse graven die een stenen grafzerk hebben met een inscriptie overeenkomstig hun geloofsovertuiging.