Burgruine Steinhart

In de 12e eeuw bouwde Marquard Spet de Steinenhart, die in een document in 1120 als getuige werd genoemd, waarschijnlijk het kasteel boven het dorp Steinhart en in 1130 werd er een "Bertholdus Späth, nobilis de Steinhart" genoemd. Verdere vermeldingen van de Spete vonden plaats in 1167 met Heinrich Spet en Bertold Spet 1180-1183. Vanaf 1282 noemden de heren van Spet zichzelf Spete von Steinhart (de "wijlen von Steinhart"). In 1282 werd het landgoed van Spetsche in twee lijnen verdeeld, waarvan een deel naar Faimingen an der Donau kwam, tegenwoordig een deel van de stad Lauingen "Oude Castle" vernietigd in de oorlog voor de Eichstätt leengoed en niet herbouwd. Op de burchtheuvel van het verlaten kasteel met een ringvormige slotgracht, de Burgstall Steinhart, ook wel bekend als de Judenbok, ligt sinds de 18e eeuw de joodse begraafplaats.Nadat Herman Spet in 1328 toestemming kreeg om een nieuwe vesting te bouwen in Steinhart , werd de kasteelstal strategisch gunstiger Het nieuwe kasteel Steinhart werd gebouwd, tegenwoordig ook wel het "oude kasteel" genoemd. Na 1339 veranderde het kasteel van eigenaar en kwam het in handen van de graven van Öttingen, die het eigendom in 1359 verkochten aan de familie von Gundelsheim Nadat het kasteel in 1532 al in slechte bouwkundige staat verkeerde, wisselde het van eigenaar en werd het waarschijnlijk in 1634 verwoest tijdens de Dertigjarige Oorlog. De ruïnes zijn sinds 1971 in particulier bezit. Belangrijke overblijfselen van de ommuring van het voormalige rechthoekige kasteelcomplex met een voorburcht op een trapeziumvormige plattegrond zijn nog bewaard gebleven, met bultstenen met gekartelde randen op de hoeken.de.wikipedia.org/wiki/Burg_Steinhart