Geschichte über Trittau

Hier vind je een bord over de geschiedenis van Trittau.

Trittau werd voor het eerst genoemd in 1167 in een document van hertog Hendrik de Leeuw, en een tweede keer in 1239 toen de kerk werd gebouwd, die aanvankelijk toebehoorde aan de abdij van Reinbek.
In 1326 liet graaf Johann der Milde Kasteel Trittau bouwen om hem te beschermen tegen de roofridders Scarpenbergh uit Linau. Het doel van het versterkte complex, dat aanvankelijk meer op een kasteel leek, was om de belangrijke handelsroutes naar Lübeck en Hamburg en de Elbe-oversteek bij Artlenburg te beschermen. Het kasteel was de zetel van de baljuw die het district Trittau bestuurde.
In 1534, tijdens een vete tussen de graven, namen de huurlingenleider en de uit Hamburg afkomstige burgemeester Marx Meyer van Lübeck Trittau in. In het Verdrag van Stockelsdorf werd het teruggegeven aan de Gottorfer in ruil voor Travemünde, dat korte tijd door de Denen werd bezet.
In 1775 werd het kasteel wegens verval gesloopt. Vanaf dat moment verbleef de gerechtsdeurwaarder in Kasteel Reinbek.Trittau was een van de 17 zogenaamde houten dorpen.
Aan het begin van de 20e eeuw waren Trittau en de Hahnheide als luchtkuuroord een populaire bestemming voor de Hamburgers. Lange tijd was er een directe spoorverbinding naar Hamburg-Tiefstack met de Südstormarnsche Kreisbahn (tot 1952) en met de Schwarzenbek-Bad Oldesloe-spoorlijn naar Schwarzenbek en Bad Oldesloe (tot 1980).Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog werd Duitsland geleidelijk bezet. Op 1 mei 1945 arriveerden Britse tanks in Trittau en bezetten de plaats. Op 4 mei ondertekende Hans-Georg von Friedeburg de gedeeltelijke overgave van de Wehrmacht voor Noordwest-Duitsland, Denemarken en Nederland namens de laatste Reichspräsident Karl Dönitz, die eerder was vertrokken met de laatste Reichsregierung in het speciale gebied van Mürwik. De oorlog eindigde uiteindelijk met de onvoorwaardelijke overgave op 8 mei 1945.
Aan het einde van de oorlog waren talrijke vluchtelingen en verdrevenen uit de oostelijke regio's van het Duitse Rijk naar Sleeswijk-Holstein gevlucht (vgl. Vluchtelingen in Sleeswijk-Holstein na de Tweede Wereldoorlog). Ook vluchtten mensen naar Trittau, bijvoorbeeld een trein van spoorwegarbeiders op de smalspoorbaan Freienwalde-Zehden met hun gezin. Als gevolg hiervan verdubbelde de bevolking van Trittau.de.wikipedia.org/wiki/Trittau

Geschiedenis om te ervaren en aan te raken