St Peter und Paul

katholieke kerk
Na vier jaar bouwen werd de kerk in 1842 ingewijd. De nieuwe kerktoren vertoonde al ernstige scheuren in het onderste gedeelte. Pas twee jaar later moest het weer worden verwijderd. De toren in zijn huidige vorm werd gebouwd tussen 1845 en 1847.

De Schömbergse stadskerk St. Peter en Paul begroet bezoekers al van verre met zijn torenhoge kerktoren. Het werd ingehuldigd in 1842. Sindsdien is de kerk meerdere keren verbouwd en opnieuw ingericht.
Binnen is het vandaag licht en heeft de basisstructuur moderne elementen. Er zijn echter nog veel historische en waardevolle figuren en schilderijen uit de begintijd van de stadskerk te zien. Je vindt er onder andere ook werken van de Schömbergse kunstenaar Urban Faulhaber. De oude kunstwerken in de eenvoudige kerk ontvouwen een heel eigen effect.
Ook bezienswaardig tijdens de kerstperiode is de kerststal, die sinds enkele jaren opnieuw is ontworpen.Bron: oberes-schlichemtal.de/stadtkirche-st-peter-und-paul-schoemberg

De kerk in Schömberg werd gewijd aan de twee heiligen Petrus en Paulus (Petrus en Paulus), ook wel bekend als de “Prins der Apostelen”. Hun gemeenschappelijke feestdag in de heiligenkalender is 29 juni.
* Simon, bijgenaamd PETRUS (Rots), was een visser op het Meer van Galilea toen hij – samen met zijn broer Andreas – door Jezus Christus werd geroepen om “vissers van mensen” te zijn. Volgens de katholieke opvatting is hij de hoogste apostel, en is de twee millennia lange lijn van pausen – momenteel Franciscus – zijn opvolger. Op beelden en schilderijen wordt Petrus bijna altijd afgebeeld met twee sleutels in zijn hand; dit attribuut verwijst naar het bijbelse gezegde in Matteüs: “Ik zal je de sleutels van het koninkrijk der hemelen geven; Wat je ook op aarde bindt, zal in de hemel gebonden zijn, en wat je op aarde ontbindt, zal ook in de hemel ontbonden zijn’ (hoofdstuk 16, vers 19).
* PAULUS was aanvankelijk een tegenstander van de christelijke beweging en werd tijdens zijn leven niet zoals de andere apostelen door Jezus Christus tot het apostelschap geroepen, maar werd pas later bekeerd met de beroemde "Damascus-ervaring". Zijn attribuut is het zwaard waarmee hij werd geëxecuteerd. Volgens de Romeinse wet van die tijd was een dergelijke straf een ‘voorrecht’ (een snelle dood en niet geassocieerd met een lange, pijnlijke lijdensweg zoals andere soorten executies) waar de burgers van Rome recht op hadden.