Areal Schloss Wiesloch

Het kasteel gaat terug naar een middeleeuws kasteel. Na de verwoesting in de Pfalz Successieoorlog werd het verwoeste complex afgebroken, met uitzondering van de oude donjon. De huidige gebouwen die voor administratieve doeleinden worden gebruikt, dateren uit de 18e eeuw.
de.wikipedia.org/wiki/Schloss_Wiesloch

Achter een smeedijzeren hek van het huidige politiebureau verrijzen de overblijfselen van het oude koninklijke kasteel van Wiesloch: de verdedigingstoren uit de 14e eeuw (tegenwoordig de klokkentoren van St. Laurentius) en de overblijfselen van het paleis, het voormalige onderkomen van de heersers, zijn opvallend.
Het kasteel zelf had een ruwweg vierkante plattegrond. Richting de stad werd het beveiligd door muren en een kennel, en aan de west- en noordzijde door een diepe greppel. De ingang van de stad bevond zich op de hellende zuidoosthoek. Dit werd beveiligd door de reeds genoemde toren. Er was nog een gebouw aan de westkant, tegenover de Bergstrasse. Waarschijnlijk diende dit als onderkomen voor de bedienden en bevond zich in de kelder een grote wijnpers.
Tijdens de Franse invasies in 1689 werd een groot deel van het kasteel verwoest. In de 19e eeuw werden de sloten gedempt en veel van de overgebleven muren verwijderd.
Bron: wiesloch.de/pb/Home/Ueber+Wiesloch/Historische+Innerstadt.html